- 210 52 21 024Τηλ. Κέντρο
- 210 26 37 691Υποκατάστημα
ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας
ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας
Η τωρινή επίσκεψη του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών στην Τουρκία έρχεται σε μία χρονική περίοδο, κατά την οποία θεωρείται σίγουρο, ότι ουδέν ουσιαστικό θα εισφέρει στο όλο κλίμα, το οποίο για μεγάλο χρονικό διάστημα καλλιεργεί ο Τούρκος Πρόεδρος. Κλίμα απόλυτης έντασης, αμφισβήτησης των πάντων, επίδειξης των απαιτήσεών του, αμιγώς επεκτατικό εις βάρος της Ελλάδας κοκ.
Η χώρα μας συνεχίζει στους ρυθμούς του κορωνοϊού και των εξ’ αυτού πάρα πολλών αλλαγών που έχουν έρθει στην καθημερινότητά μας. Για μήνες έχουμε εκούσια «αυτοαπομονωθεί» απ’ όσα συμβαίνουν εκτός συνόρων και τα οποία είναι πολύ σοβαρά και αποτελούν προοίμιο των επομένων καταστάσεων. Το θέμα της Ουκρανίας δεν έχει λάβει τις σωστές του διαστάσεις σε ανάλυση και δημοσιότητα, αν και αποτελεί το κορυφαίο παγκόσμιο ζήτημα και, σίγουρα, προάγγελο τεράστιων εξελίξεων. Οι αναφορές μου είναι συνεχείς στο θέμα αυτό, γιατί η επερχόμενη σύγκρουση Ρωσίας και Ουκρανίας έχει προ πολλού ξεφύγει – αν και μάλλον ποτέ δεν ήταν - από το επίπεδο των διμερών διενέξεων και αφορά το σύνολο της Ευρώπης, ομού με την υπερατλαντική συμμετοχή. Έχει αρχίσει σαν κάτι «μικρό» αλλά η εξέλιξή του καλό θα ήταν, να μην είναι «παγκόσμια», δεδομένων των εμπλεκομένων μερών αλλά και των οπλικών συστημάτων που αυτά διαθέτουν. Ήδη, υπάρχουν οι πρώτες ανταλλαγές πυροβολισμών και βολών πυροβολικού, υπάρχουν τα πρώτα θύματα, υπάρχουν οι υποκινητές και υπάρχουν οι πρόθυμοι. Η αιτία ήταν εύκολο να ανευρεθεί, δεδομένης της ιστορικής πορείας των δύο Κρατών από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και εντεύθεν και η κάθε πλευρά ευελπιστεί σε ανάλογα οφέλη, όποιας μορφής είναι δυνατόν όπως εθνικιστική υπεροχή, οικονομία, εξοπλισμούς, ένταξη σε Οργανισμούς κλπ. Τα οφέλη αυτά μάλλον δεν απασχολούν την Ρωσία, λόγω της παγκόσμιας θέσης της αλλά απασχολούν σε μεγάλο βαθμό την Ουκρανία, λόγω της γεωγραφικής θέσης της. Και η απασχόληση αυτή έχει γίνει αντιληπτή από ενδιαφερόμενους, οι οποίοι κρίνουν αναλογιζόμενοι μόνο το δικό τους συμφέρον και αποφασίζουν τις επόμενες κινήσεις. Στο πρόσφατο παρελθόν είχαμε την ανάπτυξη πυραυλικών συστημάτων και στρατευμάτων του ΝΑΤΟ στην Πολωνία, κάτι που προκάλεσε την έντονη αντίδραση της Μόσχας. Επίσης, είχαμε και έχουμε τις συνεχείς αναφορές εκ μέρους των ΗΠΑ, ότι οι σύμμαχοι δεν εισφέρουν τα συμφωνηθέντα στο ΝΑΤΟ. Τώρα, έχουμε τη νέα Κυβέρνηση στις ΗΠΑ, η οποία ευθέως τοποθετήθηκε τόσο για τον Ρώσο Πρόεδρο όσο και για την Κίνα. Και σαν επιστέγασμα όλων αυτών, έχει αρχίσει το θέμα της Ουκρανίας. Σίγουρα, μόνο τυχαία δεν είναι η σειρά των γεγονότων και σίγουρα, δεν είναι άσχετα μεταξύ τους. Αν έχει ληφθεί η απόφαση για πολεμική αναμέτρηση με την Ρωσία, ευχή όλων πρέπει να είναι, να έχουν τοποθετηθεί στο τραπέζι και όλα τα πιθανά σενάρια και αποτελέσματα. Η σημερινή Ρωσία δεν έχει καμία σχέση στις Ένοπλες Δυνάμεις της με αυτή προ εικοσαετίας και ο σημερινός Πρόεδρος της Ρωσίας έχει αποδείξει, ότι σε όλα τα επίπεδα μόνο αμελητέα προσωπικότητα δεν είναι. Οι ΗΠΑ κατανοούν την κατάσταση και επιθυμούν για λόγους τυπικούς αλλά και ουσιαστικούς, την, σε κάποια χρονική στιγμή, εμπλοκή του ΝΑΤΟ στην υπόθεση αυτή. Στο σημείο αυτό αρχίζουν τα εσωτερικά θέματα της Συμμαχίας, αφού τα δεδομένα έχουν τροποποιηθεί αρκετά εδώ και χρόνια. Οι Ευρωπαϊκές Δυνάμεις της Γερμανίας και της Γαλλίας έχουν διαμορφώσει την εσωτερική τους οικονομική και εν γένει πολιτική στηριζόμενες στις εμπορικές σχέσεις τους με την Ρωσία, ενώ οι όποιες διαφωνίες αρχίζουν και τελειώνουν σε ρητορικό επίπεδο ή της λήψης οικονομικών μέτρων, τα οποία δεν έχουν αποδώσει. Τώρα, που θα πρέπει να πάρουν ευθεία έμπρακτη θέση εντός του ΝΑΤΟ, υπάρχει πρόβλημα. Και οι Κυβερνήσεις των Χωρών αυτών γνωρίζουν αφ’ ενός, την διασφάλιση της ακεραιότητάς τους λόγω της αμερικανικής στήριξης αλλά αφ’ ετέρου, την στρατιωτική και οικονομική δυσπραγία τους έναντι της Ρωσίας. Η εικόνα των Ρωσικών πυραύλων να στοχεύουν Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, δεν θα αρέσει σε κανέναν και πολύ περισσότερο στις Κυβερνήσεις τους, όταν μάλιστα σε λίγο θα αιτηθούν μέσω εκλογικών αναμετρήσεων ανανέωσης της εμπιστοσύνης των πολιτών σε αυτές. Η Ελλάδα θα ακολουθήσει τις επιλογές των ΗΠΑ και ήδη, με το Λιμάνι της Αλεξανδρούπολης και την Σούδα σε αμερικανική διαχείριση, η εμπλοκή της είναι σίγουρη. Εμπλοκή, που και αν δεν είναι σε στρατιωτικό προσωπικό σε μάχιμες θέσεις, είναι εξίσου σοβαρή σε επίπεδο υποστήριξης. Ούτως ή άλλως δεν είμαστε σε θέση επιλογής των ενεργειών μας, αλλά είμαστε ή πρέπει να είμαστε σε θέση, να αποκομίσουμε οφέλη – όπως όλοι – από αυτές. Η συνέχεια δε, της διαμάχης στην Ουκρανία μάλλον προοιωνίζει ηρεμία στα Ελληνοτουρκικά, αφού ουδείς της Νατοϊκής πλευράς θα ανεχτεί ένα δεύτερο εσωτερικό μέτωπο. Το πιο κρίσιμο σημείο είναι η οριοθέτηση της διαμάχης σε τοπικό επίπεδο, γιατί σε διαφορετική περίπτωση θα κάνουμε λόγο για παγκόσμια εμπλοκή. Και αυτό είναι εύκολο πλέον, λαμβανομένων υπ’ όψιν τόσο των αποστάσεων που διανύουν και καλύπτουν τα σύγχρονα οπλικά συστήματα όσο και των δυνατοτήτων για πλήγματα που έχουν. της Θάλειας Χούντα – δημοσιογράφου
Έχουμε αναφερθεί στις τεράστιες γεωπολιτικές αλλαγές που έχουν δρομολογηθεί και αυτή την στιγμή, είναι στο στάδιο της τελικής προετοιμασίας για υλοποίησή τους. Οι «υπερδυνάμεις» είναι βέβαιο, ότι θα αναμετρηθούν μεταξύ τους, με τελικό στόχο της επικράτηση του «ενός» και τις υπόλοιπες να ακολουθούν, στο βαθμό που θα τους επιτραπεί. Η αναμέτρηση αυτή δεν συμπεριλαμβάνει στο σχεδιασμό της μεγάλης κλίμακας στρατιωτικές επιχειρήσεις αλλά πιο μικρές και στοχευμένες, σε τέτοιο δε επίπεδο, όπου άμεσα θα αντικατασταθούν και θα υπάρξουν οικονομικές κυρώσεις, αφού είναι δεδομένο, ότι η οικονομία και ο τρόπος διαχείρισής της αποτελεί το καλύτερο «όπλο» του παρόντος.
Το να είσαι μία από τις τρεις «υπερδυνάμεις» του πλανήτη μας, είναι καλό σε πολλά επίπεδα, αφού σου δίνει δικαιώματα – έως κάποιες φορές στο σημείο της κατάχρησης – εφ’ όλων όσων συμβαίνουν αλλά και στη διαμόρφωση όσων θα συμβούν.
Τα κρούσματα του κορωνοϊού συνεχίζουν να παραμένουν σταθερά σε υψηλά επίπεδα, τα νοσοκομεία είναι σε οριακά επίπεδα από τις εισαγωγές ασθενών και η οικονομική ζωή έχει βαλτώσει κανονικά. Όλα αυτά, πέντε μήνες μετά τα τελευταία μέτρα που άρχισαν τον περασμένο Νοέμβριο και ένα και πλέον χρόνο μετά την εμφάνιση του κορωνοϊού. Πληροφορίες αναφέρουν, ότι η επιτροπή των ειδικών ετοιμάζεται, να εισηγηθεί σταδιακή άρση των μέτρων και, ταυτοχρόνως, σταδιακή επιστροφή στην κανονικότητα.
Η πανδημία και η διάρκειά της μας έχουν δημιουργήσει πάρα πολλά προβλήματα και σε πάρα πολλούς τομείς τόσο στην ψυχική μας υγεία όσο και στα επαγγελματικά, οικονομικά κλπ. Δύσκολες καταστάσεις και πρωτόγνωρες στο να τις βιώνεις στην καθημερινότητά σου αλλά και στο να τις αντιμετωπίζεις. Η ελπίδα έχει έρθει με τον εμβολιασμό, ο οποίος, κατά τους ειδικούς, μας θωρακίζει επαρκώς και πλέον θα αρχίσουμε σταδιακά, να επανερχόμαστε στους ρυθμούς ζωής που είχαμε.
Τα πρόσφατα γεγονότα που αναδείχθηκαν, αναφορικά με θέματα παιδεραστίας, βιασμών και σεξουαλικών παρενοχλήσεων, μόνο απέραντη οργή και θλίψη προκάλεσαν στη συντριπτική πλειοψηφία της Κοινωνίας μας. Μιας Κοινωνίας όμως, της οποίας κομμάτι αποτελούσαν και οι δράστες των αποτρόπαιων πράξεων, οι οποίοι βίωναν την καθημερινότητά τους ανενόχλητοι και σε πολλές περιπτώσεις «κουνούσαν και το δάχτυλο» στον επαγγελματικό τους τομέα.
Πολλά διαδραματίζονται τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, μεταβάλλοντας το γίγνεσθαι που έχουμε συνηθίσει. Αυτό που δεν μεταβάλλεται, είναι η στάση και η συμπεριφορά της Τουρκίας. Διαρκώς προκλητική, διαρκώς επιθετική, διαρκώς με στόχο την όξυνση και την «εφεύρεση» κάποιου λάθους, που θα δώσει αφορμή για επόμενες κινήσεις και διαρκώς υπό το πρίσμα του επεκτατισμού που έχει στο μυαλό του ο Τούρκος Πρόεδρος.
Ένα από τα πιο γνωστά προβλήματα, διαχρονικά, του τόπου μας είναι η «γραφειοκρατία», η οποία σε συνδυασμό με την «πολυνομία», καθιστούν από δύσκολη μέχρι αδύνατη την επίλυση απλών ή και πιο σύνθετων θεμάτων που ανακύπτουν και χρήζουν άμεσης επίλυσης.
Εκ νέου τέθηκαν νέα μέτρα σε εφαρμογή για την αντιμετώπιση του κορωνοϊού, αφού οι αριθμοί των κρουσμάτων, διασωληνωμένων και όσων δεν τα κατάφεραν, αποδεικνύουν, ότι η λήψη τους ήταν αναγκαία. Τα νέα αυτά μέτρα, προσθετικά σε όσα ισχύουν, ήταν σίγουρα απαραίτητα, η απόφαση για τη λήψη τους σίγουρα δεν ευχαριστεί κανέναν και σίγουρα, δεν γνωρίζουμε, εάν θα φέρουν το αναμενόμενο αποτέλεσμα.
Του Δρος Παναγιώτη Ε. Τζαβάρα, ΕισαγωγήΟ Donald Trump θα μείνει στην ιστορία ως ο πρόεδρος με την αμεσότερη επαφή με τους ψηφοφόρους του, καθώς είχε 89 εκατομμύρια ακόλουθους στο twitter (έναντι 23 του Joe Biden). Έφτανε όμως μια απόφαση του Jack Dorsey (και λίγο αργότερα του Mark Zuckerberg), χωρίς καν ένα νόμο ή μια υπογραφή, για να διακόψει την επικοινωνία του προέδρου των ΗΠΑ με δεκάδες εκατομμύρια ψηφοφόρων του.Αυτός λοιπόν είναι ο θαυμαστός καινούργιος κόσμος της εικονικότητας. Τα Social Media, με τα πολλά τους οφέλη στην επικοινωνία, την αμεσότητα και την ενημέρωση, καλλιεργούν ταυτόχρονα το πιο εύφορο έδαφος για τη διασπορά ψεμάτων, μίσους και πολιτικής χειραγώγησης. Μπορούν οι χρήστες να υπονομεύσουν τη Δημοκρατία; Τα Social Media είναι πλούτος έκφρασης ή βήμα μιας διαδικτυακής οχλοκρατίας; Τελικά, πόση Δημοκρατία χωράει στα Social Media; Αυτά είναι ορισμένα ερωτήματα που μας απασχολούν στο παρών κείμενο.Η Δημοκρατία εμπλουτίζεται ή απειλείται από τα Social Media;Πριν γίνει οποιαδήποτε ανάλυση στα δύσκολα ζητήματα ελευθερίας έκφρασης, η κοινωνική επιστήμη καταδεικνύει δύο χρήσιμα συμπεράσματα. Καταρχήν, ότι δεν υπάρχει ελεύθερος ανταγωνισμός στα Social Media. Είναι προφανές ότι οι δυνάμεις της αγοράς δεν θα φροντίσουν αυτόματα για την πολυφωνία, τη διαφάνεια και τελικά για την προστασία της Δημοκρατίας. Κατά δεύτερον, σε τέτοια μη πολυφωνικά και εν δυνάμει χειραγωγούμενα μέσα, λίγοι είναι ικανοί να διακρίνουν το αληθές από το ψευδές.Η άνοδος του λαϊκισμού την τελευταία δεκαετία στη Δύση (βλέπε Trump στις ΗΠΑ, κύμα ακροδεξιάς στην Ευρώπη και Brexit), συνδέεται κατά κύριο λόγο με την διάδοση των Social Media που γίνεται σχεδόν ταυτόχρονα. Τα Social Media κατά τη δεκαετία των 10’s, δημιούργησαν έναν πλούτο έκφρασης, αλλά παράλληλα δόθηκε βήμα σε μια διαδικτυακή οχλοκρατία και σε κάθε τυχοδιώκτη ιδεολόγο. Αμφιλεγόμενα κείμενα και βαρύγδουπα ψεύδη, κατέκλυσαν τις οθόνες μας -με αποκορύφωμα τα fake news- σμιλεύοντας έτσι έναν θαυμαστό καινούργιο κόσμο εικονικότητας.Επιπρόσθετα, είναι οι ιδιωτικές εταιρείες που διαχειρίζονται τα Social Media, με στόχο όχι βεβαίως την πολυφωνία, αλλά ούτε και την προπαγάνδα. Βασική επιδίωξη τους είναι απλούστατα ο εθισμός, η έξη. Οι χρήστες δηλαδή, να τα χρησιμοποιούν όλο και περισσότερο, για το οτιδήποτε. Με αυτόν τον τρόπο, οι χρήστες των Social Media εξαρτώνται από αυτά, γράφοντας, αλληλεπιδρώντας ή απλώς διαβάζοντας διαρκώς αναρτήσεις και σχόλια. Ένα άλλο εξίσου σοβαρό θέμα είναι οι αλγόριθμοι που χρησιμοποιούν τα Social Media. Η Τεχνητή Νοημοσύνη (Artificial Intelligence) και τα Μεγάλα Δεδομένα (Big Data), μπορούν να εκτιμήσουν την προσωπικότητα των χρηστών τους καλύτερα απ’ ό,τι οι φίλοι, οι γονείς και οι σύντροφοί τους, όπως αποκάλυψε επιστημονική έρευνα του καθηγητή Michal Kosinski στο Stanford University.Απόδειξη για τα παραπάνω είναι η περίπτωση της εταιρείας Cambridge Analytica. Mε τα Big Data που είχε στα χέρια της το 2016, εντόπισε όχι απλά τους αναποφάσιστους ψηφοφόρους στις ΗΠΑ, αλλά εκείνους που έκλιναν περισσότερο προς τον Trump. Έτσι, αφού τους τροφοδότησε με πλήθος ψευδών ειδήσεων (fake news) και πολιτικών διαφημίσεων, ψήφισαν Trump πεπεισμένοι ότι ενήργησαν με τη δική τους ελεύθερη βούληση. Κάτι ανάλογο συνέβη και με το δημοψήφισμα για το Brexit.Πιο πρόσφατο παράδειγμα, που ενισχύει την μεγάλη επιρροή των Social Media και τις αρρυθμίες που μπορούν να προκαλέσουν, είναι η επίθεση της 6ης Ιανουαρίου στο Καπιτώλιο. Η εισβολή στο λίκνο της Δημοκρατίας, ήταν ένα πολιτειακό τραύμα που ίσως αφήσει ολέθριες συνέπειες τόσο στις ΗΠΑ, όσο και στον υπόλοιπο κόσμο. Ο Trump βεβαίως έφυγε, όμως το πρόβλημα παραμένει, και αφορά κυρίως την αστική φιλελεύθερη Δημοκρατία. Στον αντίποδα, το μπλοκάρισμα των λογαριασμών του Trump στα Social Media, ακροβατεί μεταξύ των δυσδιάκριτων ορίων της προστασίας της Δημοκρατίας και της λογοκρισίας. Έτσι αποδεικνύεται πάλι η υπέρμετρη δύναμη των Social Media, που τα κάνει να λειτουργούν ως το μέσο (αν όχι ο επιταχυντής) των εξελίξεων, των ομαδοποιήσεων και των πολιτικών πειραματισμών.Προφανώς, τα Social Media δεν επηρεάζουν τους χρήστες με τον ίδιο τρόπο. Οι επιπτώσεις τους εξαρτώνται τόσο από τον τρόπο χρήσης, όσο και από τα ατομικά χαρακτηριστικά του κάθε χρήστη. Τα Social Media είναι μια τεχνολογία που εξαρτάται –και διαμορφώνεται τεχνολογικά– από τα μοτίβα της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Βέβαια, διαφορετικές πλατφόρμες ασκούν διαφορετικά είδη επιρροής.ΣυμπέρασμαΗ Δημοκρατία αποτελεί ένα φαινόμενο τέτοιο που από τη φύση του ενισχύει και αυτούς που την κακομεταχειρίζονται. Δεν εγγυάται από μόνο της, ως πολίτευμα και ως κατάσταση, πως όλοι θα την μεταχειρίζονται με τον σωστό τρόπο. Ζητούμενο για μία κοινωνία είναι να μάθει διαχειρίζεται τη Δημοκρατία με τις σωστές αναλογίες και τις σωστές ισορροπίες.Το ζήτημα των ατομικών ελευθεριών και ειδικότερα η ελευθερία της έκφρασης μέσω των Social Media, αποκτά ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον, καθώς αναμένεται σύντομα η ενσωμάτωση της Οδηγίας της Ε.Ε. που θα ρυθμίζει ακόμη και θέματα περιεχομένου του διαδικτύου.Το δίλημμα του χαρακτηρισμού των Social Media ως δημοκρατικών ή αντιδημοκρατικών εργαλείων δεν πρέπει να υφίσταται. Δεν είναι ούτε εκ φύσεως ευνοϊκά, ούτε εκ φύσεως απειλή για τη Δημοκρατία. Ωστόσο, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι οι λύσεις στα προβλήματα της εποχής μας δεν βρίσκονται στον «ακτιβισμό του πληκτρολογίου». Οφείλουμε να καλλιεργήσουμε μια νέα γενιά που θα ξεκινήσει να αναγνωρίζει, να συζητάει και να χειρίζεται πιο συνειδητά την υψηλή διακύβευση των ημερών της, δηλαδή την τεχνολογία. Τα Social Media ακολουθούν την φύση μας, δεν την πλάθουν. Όλοι δικαιούμαστε να έχουμε τη δική μας γνώμη, αλλά όχι τα δικά μας γεγονότα. Η συμφωνία πάνω σε αυτό θα ήταν μια καλή αρχή. * Ο Παναγιώτης Τζαβάρας είναι λέκτορας στο Τμήμα Διοίκησης και Μάρκετινγκ της Σχολής Διοίκησης Επιχειρήσεων του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου
Είναι ώρα για Ομοψυχία και Παλλαϊκό Αγώνα. Οι πολίτες περιμένουν από τα πολιτικά τους κόμματα να βρούμε κοινή περπατησιά για την έξοδο από την κρίση και την αναγέννηση της χώρας. Πρώτα ο άνθρωπος, πρώτα ο Έλληνας.
Η Κυβερνώσα παράταξη, σύμφωνα και με όλες τις δημοσκοπήσεις, διατηρεί μεγάλο προβάδισμα από την αξιωματική αντιπολίτευση και αυτό της δίνει την ευχέρεια, να πράττει και να υλοποιεί αυτά που προεκλογικά είχε παρουσιάσει στο πρόγραμμά της και αυτά από τα οποία θα κριθεί στις επόμενες εκλογές.
Είδε το φως της δημοσιότητας, στο σύνολο των ΜΜΕ, απόσπασμα από την κατάθεση του αρμόδιου αξιωματικού της Τροχαίας, σχετικά με όσα συνέβησαν στην πυρκαϊά στο Μάτι. Έχοντας αναλάβει την υπεράσπιση του συγκεκριμένου αστυνομικού κατά την ανακριτική διαδικασία, πρέπει να αναφερθούν κάποιες αλήθειες, όπως αυτές αναδείχθηκαν.
Όσο ταραγμένη είναι εδώ και καιρό η καθημερινότητά μας εξ’ αιτίας του κορωνοϊού και των άμεσων συνεπειών που υφιστάμεθα, τόσο ήρεμη είναι η πολιτική ζωή του τόπου μεταξύ της Κυβέρνησης και των λοιπών πολιτικών κομμάτων.
Η χώρα βρίσκεται στην καρδιά του δεύτερου απαγορευτικού, αγγλιστί, lockdown, και τα αποτελέσματα είναι πενιχρά, παρότι η κυβέρνηση δίνει μεγάλη μάχη για να εφαρμοστούν τα μέτρα.
Οι εικόνες από το Καπιτώλιο στις ΗΠΑ, με την βίαιη είσοδο πολλών εξαγριωμένων πολιτών, ήταν σοκαριστικές αλλά ταυτοχρόνως και μία πρωτόγνωρη και σκληρή «καλημέρα» στη νέα χρονιά και όσα φέρνει μαζί της, σαν απόρροια πολλών γεγονότων.
Η νέα χρονιά ήρθε και μαζί της ήρθαν και οι ελπίδες όλων μας τόσο ατομικά όσο και συλλογικά. Ελπίδες, που κατανοήσαμε πλήρως την σημασία τους την χρονιά που πέρασε, αφού δικαίως θα μείνει στην ιστορία, σαν πολύ δύσκολη και ιδιόμορφη. Απ’ όλα είχε το 2020 και όλα μας τα έδωσε ανηλεώς και απλόχερα. Και, πέρα από πολλά, ήταν και πολύ γρήγορα και πρωτόγνωρα, γι’ αυτό και η διαχείρισή τους υπήρξε των άκρων.
Η χρονιά που τελειώνει σε λίγες ημέρες, μπορούμε να πούμε, ότι ήταν η πιο δύσκολη, η πιο πρωτόγνωρη, η πιο σκληρή και μύρια όσα άλλα ακόμη που αποδεικνύουν, όσα βιώσαμε και συνεχίζουμε να βιώνουμε.
Η ιδιόμορφη «καθημερινότητα» που το έτος 2020 μας επέβαλλε, συνεχίζεται σε κανονικούς ρυθμούς και θα μας οδηγήσει με τον ίδιο τρόπο και τις επόμενες λίγες ημέρες που απομένουν, έως την αλλαγή του χρόνου.
Ήταν Φεβρουάριος του 2020 που τα πρώτα κρούσματα covid-19 έγιναν γνωστά καθώς και μια ίωση που θα άλλαζε τα πάντα γύρω μας.
Ο κάθε γονιός που έχει παιδιά αφ’ ενός για το πιο ήσυχο απ’ αυτά είναι εφησυχασμένος, αφού είναι υπάκουο και φρόνιμο και αφ’ ετέρου για το πιο ανήσυχο, έχει πάντα «το νου του», αφού δεν ξέρει το πρόβλημα που θα προκύψει από την συμπεριφορά του.
Κριτική ασκείται στην Κυβέρνηση, για τον τρόπο που διαχειρίζεται την πανδημία του κορωνοϊού και ειδικότερα, για τα εκάστοτε μέτρα που αποφασίζονται και εφαρμόζονται. Μια κριτική, η οποία πρέπει να ιδωθεί υπό διάφορα πρίσματα, ώστε να καταλήξουμε ως προς το είδος της.
Από τις βασικές προτεραιότητες της, αλλά και δεσμεύσεις της διοίκησης της Περιφέρειας Αττικής αποτελεί η στήριξη των ευάλωτων- και σε πολλές των περιπτώσεων- αποκλεισμένων κοινωνικών ομάδων και ατόμων, στο πλαίσιο της κοινωνικής της πολιτικής.
Είναι από τις λίγες στιγμές στην πορεία της Χώρας μας, που έχουν ταυτοχρόνως προκύψει πολλά και σοβαρά θέματα, τα οποία χρήζουν συνεχούς παρακολούθησης και συνεχούς λήψης αποφάσεων.
Προσπάθεια κάθε νόμου που ψηφίζεται στη Βουλή, είναι η σαφήνειά του, ως προς το αντικείμενο που πραγματεύεται και η μή ύπαρξη «παραθύρων», ως προς την ερμηνεία και εφαρμογή του. Θεμελιώδη και τα δύο, γιατί η χώρα μας είναι πλειστάκις παθούσα από εκ των υστέρων ερμηνείες, από διασταλτικές ή συσταλτικές ερμηνείες κατά το δοκούν, από εγκυκλίους που εξειδικεύουν την ερμηνεία κλπ.
Πρέπει, να κατανοήσουμε και κυρίως οι εκάστοτε κυβερνήτες μας, ότι με την Τουρκία και δεν θα ξεμπλέξουμε ποτέ και δεν πρέπει να υπάρχει εφησυχασμός από πλευράς μας ούτε για ένα λεπτό. Μια απλή μελέτη των κινήσεών της δεν θα αφήσει κανένα περιθώριο παρερμηνείας των επιδιώξεών της και κυρίως, των μέσων που θα χρησιμοποιήσει, για να το πετύχει.
Σαν να μην πέρασε μια μέρα … σε νέο κλείσιμο, τουλάχιστον, μέχρι τέλος Νοεμβρίου είναι πλέον όλη η Χώρα εξ’ αιτίας του κορωνοϊού και αυτό που απευχόμασταν, το βιώνουμε εκ νέου. Νομίζω, ότι δεν είναι η ώρα για απόδοση εκατέρωθεν ευθυνών μεταξύ των «μή ψεκασμένων» και των «ψεκασμένων», γιατί το διακύβευμα είναι πολύ μεγαλύτερο από τη διχόνοια στην κοινωνία μας. Αφορά τον τρόπο που σκεφτόμαστε και αντιλαμβανόμαστε κάποια πράγματα και, κυρίως, τα σοβαρότερα εξ’ αυτών. Αν ακόμη κάποιοι πιστεύουν, ειλικρινά μέσα τους, ότι τόσες χιλιάδες νεκροί και τόσα εκατομμύρια κρούσματα αποτελούν ¨μύθο¨, τότε δεν υπάρχει κανένα σημείο επικοινωνίας.
Η εποχή που ζούμε, μπορεί να λάβει επισήμως τον χαρακτηρισμό της «δύσκολης», αφού συμπεριλαμβάνει κάθε πιθανό και απίθανο σενάριο για άσχημο σήμερα αλλά και εξ’ ίσου άσχημη πορεία των πραγμάτων.
Όπως κάθε επανάσταση αποτελεί μια τομή στα δεδομένα. Μια τομή που στόχο έχει να ξεκαθαρίσει το τοπίο των κόκκινων δανείων.
Η υγειονομική κρίση, ενίσχυσε τις αναμενόμενες μεταβολές σε επιμέρους τομείς της οικονομίας, ενώ σε ορισμένους άλλους διαμόρφωσε πρωτογενώς νέα δεδομένα.
Έχω αναφερθεί, στον κίνδυνο που δημιουργεί η άκρως προκλητική συμπεριφορά της Τουρκίας και αυτός ο κίνδυνος αφορά την εκ μέρους της δημιουργία ένοπλου επεισοδίου. Οι τελευταίες εξελίξεις σε διεθνές επίπεδο, σε συνδυασμό και με τα εσωτερικά προβλήματα της Τουρκίας, οδηγούν απ’ ευθείας στην οδό, που όλοι ή θεωρητικά όλοι, απεύχονται δηλ. στην άμεση πολεμική αναμέτρηση με την Χώρα μας.
Τα κρούσματα κορωνοϊού στη χώρα έχουν σταθερά ανοδική τάση, όπως δυστυχώς και των διασωληνωμένων και των συνανθρώπων μας που δεν τα κατάφεραν. Τα μέτρα εφαρμόζονται από την μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών και βασικός στόχος είναι η προστασία όλων μας δηλ. η ζωή μας.
Η πανδημία του κορωνοϊού έχει πολλές παρενέργειες σε πολλά επαγγέλματα και δραστηριότητες, όμως σε όσους βιοπορίζονται από δράσεις που αφορούν τέχνες και πολιτισμό και ανήκουν στον ελεύθερο επαγγελματικό στίβο η κατάσταση είναι αφόρητη.
Ο Τούρκος Πρόεδρος δεν σταματάει, να προκαλεί τις χώρες, που στα σχέδιά του φαντάζουν εμπόδιο στον οθωμανικό ρόλο, που έχει μονομερώς χαρίσει στον εαυτό του αλλά και στον αντίστοιχο επεκτατισμό που τον ακολουθεί σαν φυσική συνέχεια. Δηλώσεις όπως, «Δεν υπάρχει κάποια δύναμη που μπορεί να σταθεί εμπόδιο στη χώρα μας. Δεν θα διστάσουμε να θυσιάσουμε μάρτυρες σε αυτήν τη μάχη. Είναι οι λαοί της Ελλάδας, της Γαλλίας κάποιων χωρών της βόρειας Αφρικής και του Κόλπου έτοιμοι να κάνουν τέτοιες θυσίες;», δεν χωρούν παρερμηνείας αλλά χωρούν ερμηνείες απτόμενες της λογικής και της Ιστορίας.
Ζημιά πέρα από κάθε πρόβλεψη έκανε η υπόθεση της Χρυσής Αυγής στον ΣΥΡΙΖΑ. Και όχι ανεξήγητα…
Η απόφαση του Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών, αναφορικά με τη δίκη ως κατηγορουμένων των μελών της Χρυσής Αυγής, σηματοδοτεί πολλά και σημαντικά τόσο ως προς το νομικό της σκέλος όσο και ως προς το κοινωνικό – πολιτικό της. Σε κάθε περίπτωση, η απόφαση αυτή είναι αναπόσπαστο μέρος της νεότερης ιστορίας μας και πλέον, αποτελεί σημείο αναφοράς.
Πολλά γεγονότα με κορυφαίο αυτό της επιδημίας του κορωνοϊου έχουν επιδράσει σε πολλούς Έλληνες καταλυτικά. Αρκεί να παρατηρήσει κάποιος αυτά που λέγονται σε καφέ, σε κουρεία, σε λαϊκές αγορές, αλλά και να διαβάσει διάφορα στο διαδίκτυο θα προβληματιστεί σε μέγιστο βαθμό.
Το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, μέσα στα τόσα σοβαρά που βιώνουμε, αίφνης αποφάσισε την απονομή του παρασήμου του «Αστυνομικού Σταυρού» (ΦΕΚ αρ. φύλλου 1512/28-9-2020 τεύχος τρίτο) σε δέκα αστυνομικούς της ομάδας ΔΙ.ΑΣ., γιατί θέτοντας σε κίνδυνο την σωματική ακεραιότητά τους απεγκλώβισαν και βοήθησαν πολίτες κατά τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι.
Πριν από λίγες μέρες(14 Σεπτεμβρίου) έκλεισαν 60 χρόνια από την απώλεια ενός εμβληματικού λογοτέχνη, του Μ.Καραγάτση.
Πραγματοποιήθηκε πριν λίγες ημέρες στο Καστελόριζο εκδήλωση της Ολομέλειας των Δικηγορικών Συλλόγων της Χώρας, με θέμα «Η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών στην Ανατολική Μεσόγειο – νομικά ζητήματα και προκλήσεις». Μια εκδήλωση που, εκτός των Δικηγόρων και του Προέδρου της και Προέδρου του ΔΣΑ Δημήτρη Βερβεσού, τίμησαν ο π. Πρόεδρος της Δημοκρατίας, π. υπουργοί και βουλευτές των κομμάτων.
Ακούμε συνεχώς την Άγκυρα, να επιθυμεί ευθέως αλλαγή των συμφωνηθέντων στη Συνθήκη της Λωζάνης, η οποία οριοθέτησε τη σύγχρονη μετά τον σουλτάνο Τουρκία και η οποία την αποδέχτηκε και την συνυπόγραψε το 1923. Εν ολίγοις, η Τουρκία ανέκτησε την Ανατολική Θράκη, την Ίμβρο, την Τένεδο, την περιοχή της Σμύρνης, τα Στενά σε διεθνοποιημένη ζώνη και παραχώρησε στην Ιταλία τα Δωδεκάνησα. Αντί καταβολής πολεμικής αποζημίωσης από την Ελληνική πλευρά, αποδόθηκε στην Τουρκία το τρίγωνο Κάραγατς στη Θράκη. Αυτή την παραχώρηση των Δωδεκανήσων προσπαθεί η Τουρκία, με χάρτες, έγγραφα και ό,τι άλλο σκαρφίζεται, να αμφισβητήσει – συμπεριλαμβανομένων νησίδων κλπ – και να δημιουργήσει ένα νέα «καθεστώς» της αρεσκείας της και αποκλειστικά υπέρ των συμφερόντων της. Πέραν αυτών, την τελευταία χρονική περίοδο αμφισβητεί ευθέως και ό,τι άλλο ονειρεύεται και συνδέεται άμεσα με τους υδρογονάνθρακες και τις έρευνες. Όλες οι συνθήκες αποτελούν προϊόν πολέμων και έχουν σαν συμβαλλόμενα μέρη τους νικητές – οι οποίοι καθορίζουν τους όρους και τους ηττημένους – οι οποίοι απλά τους αποδέχονται. Η ισχύς τους είναι δεσμευτική έναντι και των τρίτων, μέχρις της όποιας μελλοντικής τροποποίησής τους από τα ίδια συμβαλλόμενα μέρη Με αυτά τα δεδομένα, η Τουρκία έχει την απαίτηση, να γίνει η Χώρα μας συνομιλητής της στις ανιστόρητες και ατεκμηρίωτες απαιτήσεις της. Επί σειρά ετών το σύνολο των Καθηγητών Διεθνούς Δικαίου και των αρμοδίων Διπλωματών μας έχουν καταστήσει σαφές, προς κάθε πλευρά, το ισχύον καθεστώς στο Αιγαίο, όπως αυτό απορρέει από τις Συνθήκες που έχει συμβληθεί η Ελλάδα. Το νομικό αυτό καθεστώς έχουν αποδεχθεί και όλες οι Ελληνικές Κυβερνήσεις, περιβάλλοντάς το με την αντίστοιχη πολιτική βούληση. Πέραν της Τουρκίας, θα πρέπει, να ανατρέξουμε στα Μνημόνια, που υπογράψαμε τα τελευταία χρόνια και να δούμε τι προβλέπουν για τον ορυκτό πλούτο, τους υδρογονάνθρακες κλπ, γιατί δεν πρέπει να λησμονούμε, ότι ακόμη χρωστάμε τα δάνεια και τα επιτόκια που λάβαμε. Το σε ποιους τα χρωστάμε, είναι γνωστό: σε αυτούς που με τις παρεμβάσεις τους προσπαθούν, να εξισώσουν πρόσωπα (Κράτη) και καταστάσεις. Γιατί το κάνουν αυτό; Μήπως τα Μνημόνια που ισχύουν, πέραν των διαχρονικών σχέσεων μεταξύ Χωρών, μας δίνουν μια λογική εξήγηση; Αν στα παραπάνω, προσθέσουμε την τραγική θέση της Τουρκικής οικονομίας, τον εθνικισμό που καλλιεργεί συστηματικά – σαν αντίδοτο στη φτώχεια και τέλος, την μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του που έχει ο Ρ.Τ. Ερντογάν και την θέση του στην Τουρκική ιστορία, είναι κατανοητή απολύτως η στάση έναντι της Χώρας μας. Βεβαίως, το ότι είναι κατανοητή, σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει, ότι είναι και αποδεκτή. Απαιτούνται προσεκτικοί χειρισμοί από πλευράς μας και η κάθε ενέργειά μας θα πρέπει, να συνδέεται άμεσα με την επόμενη αλλά και με την «σταθερά», που είναι οι ισχύουσες Συνθήκες. Σε κάθε περίπτωση, δεν έχουμε κανένα λόγο, να φοβηθούμε την Τουρκία αλλά το αντίθετο. της Θάλειας Χούντα – δημοσιογράφου
Με την τόνωση της οικονομίας, τη στήριξη των πολιτών, το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων, την ενίσχυση της εθνικής άμυνας, την προστασία της δημόσιας υγείας, την διασφάλιση των εθνικών θεμάτων «Χτίζουμε την Ελλάδα της Αυτοπεποίθησης»
Πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησε το πρώτο βιβλίο της Δικηγόρου Εύης Τζάκη με ποιήματα που διακρίνονται για την τόλμη και την ανοιχτοσύνη απέναντι στον έρωτα και στις ηδονές.
Οι τελευταίοι μήνες δοκιμάζουν έντονα τα αντανακλαστικά της Χώρας μας, σε πολλούς τομείς και σε πολλά επίπεδα.
Ο Βασίλης Τόλης είναι γνωστός ως Καρδιολόγος, αλλά και μέσα από τα ιατρικά συγγράμματα που έχει γράψει. Όμως, πριν λίγο καιρό έγραψε βιβλίο για την αρχαία Ελλάδα με τίτλο ΄΄ΕΝΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ από το 3.000 π.Χ έως το 31 π.Χ.΄΄ στο οποίο αναφέρεται σε Ιστορικά γεγονότα, πρόσωπα, αλλά και σε φιλοσοφικές διαστάσεις που αφορούν την παραπάνω εποχή. Οι αναφορές σε πρόσωπα που άφησαν το στίγμα τους, αλλά και η διαχρονικότητα των ιδεών τους αναφέρονται μέσα στο βιβλίο, ενώ ο σύγχρονος Πανεπιστημιακός δάσκαλος Δημήτρης Λιαντίνης που ΄΄έφυγε΄΄ από τη ζωή με έναν απροσδόκητο τρόπο αποτελεί ένα πρόσωπο έκπληξη για το βιβλίο. Σχετικά με την απορία αν το βιβλίο αποτελεί ιστορική έρευνα η απάντηση είναι πως το συγκεκριμένο συγγραφικό πόνημα έχει να κάνει με γνωστά πρόσωπα και γεγονότα της ανθρωπότητας τα οποία μέσα από κατανοητό τρόπο, αλλά με λόγια σύνταξη έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Να σημειωθεί πως εκτός από Διδάκτωρ Καρδιολογίας ο Βασίλης Τόλης είναι και απόφοιτος της Ιστορίας του Ελληνικού Πολιτισμού του ΕΑΠ Πάτρας. Από μεριάς μας να ευχηθούμε καλοτάξιδο, μιας και περιέχει σημαντική ενημέρωση για την Αρχαία Ελληνική Ιστορία με τρόπο εύληπτο. Του Γιώργου Ιγνατίου
Σταθερά και στον ίδιο «βηματισμό» συνεχίζει η Τουρκία την τακτική της στο Αιγαίο Πέλαγος, περισσότερο με τις ανιστόρητες και ανούσιες δηλώσεις παρά με κινήσεις που θα οδηγήσουν την κατάσταση στο απροχώρητο.
Ακόμη και τώρα, που η χώρα διέρχεται από τις πιο κρίσιμες περιόδους της στα εξωτερικά θέματα, οι πολιτικοί εκπρόσωποί μας κατόρθωσαν, ουδείς να μην ασχολείται με τα τεκτενόμενα εντός της Βουλής.
Για την συνεχιζόμενη προκλητική και επιθετική στάση της Τουρκίας έναντί μας και την ταυτόχρονη αντίδραση της Ελλάδας πρέπει να σταθμιστούν σε πραγματική βάση κάποια πράγματα, ώστε να αποτελέσουν έναν καλό οδηγό των επόμενων κινήσεών μας.
Η λαϊκή παροιμία «φωνάζει ο κλέφτης, για να φοβηθεί ο νοικοκύρης» μοιάζει, να έχει γίνει η αγαπημένη της Τουρκίας. Την χρησιμοποιεί δε εμπράκτως προς κάθε γείτονά της, ανεξαρτήτως του ότι δεν έχει να παρουσιάσει κανένα σοβαρό αποτέλεσμα.
