- 210 52 21 024Τηλ. Κέντρο
- 210 26 37 691Υποκατάστημα
ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας
ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας
Γράφει ο Γιώργος Κώττης «Καλούμαστε να επιλέξουμε τον δρόμο της ανάπτυξης ή της οπισθοδρόμησης. Του εκσυγχρονισμού ή του αναχρονισμού. Της σιγουριάς ή της αβεβαιότητας. Του πατριωτισμού ή της εθνικής αμηχανίας. Και της κοινωνικής ευημερίας ή της οικονομικής καθήλωσης. Τώρα ξέρουμε πια ποιος μπορεί να διαχειρίζεται και να ξεπερνά κρίσεις.» (Κυριάκος Μητσοτάκης Πρωθυπουργός Πρόεδρος ΝΔ ΔΕΘ 2022)
Ο πόλεμος στην Ουκρανία διαρκεί ήδη τρεις μήνες και απ’ ότι δείχνουν τα γεγονότα και οι αναλύσεις, δεν προβλέπεται να τερματιστεί και σύντομα. Η τραγική αυτή κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, είναι αντικείμενο πολλών αναγνώσεων και εξαρτάται από ποια σκοπιά έχεις τοποθετηθεί, ώστε να επιλέξεις την πλέον συμφέρουσα. Γιατί στον πόλεμο πρωτίστως υπάρχει το συμφέρον και ειδικότερα, όταν πρόκειται για περιορισμένο πόλεμο με δύο εμπλεκόμενους αλλά με πολλούς τρίτους ενδιαφερόμενους.
Η παγκόσμια επικαιρότητα συνεχίζει να εστιάζει στα γεγονότα στην Ουκρανία, με μόνη αλλά σοβαρή διαφοροποίηση, όχι πρωτίστως αυτούσια στα πολεμικά γεγονότα αλλά στα παράπλευρα γεγονότα που ανακύπτουν από τη συνέχισή τους.
Είναι αλήθεια, ότι η Κυβέρνηση επί τρία χρόνια προσπαθεί και επιτελεί έργο στα όσα πρωτόγνωρα και πολύ σοβαρά έχουν συμβεί τόσο στη Χώρα μας όσο και παγκοσμίως και ότι η διαχείριση της οικονομίας αποτελούσε το «βαρύ» όπλο της, δεδομένης της πορείας στο καλύτερο – κάτι ορατό και απτό στους πάντες. Είναι αλήθεια επίσης, ότι η Κυβέρνηση επένδυσε στην προβολή του έργου της, αναφορικά με τη διαχείριση του κορωνοϊού, μοιράζοντας αρκετά εκατομμύρια ευρώ. Όμως είναι αλήθεια, ότι η Κυβέρνηση υστερεί σημαντικά τόσο στην προβολή του Κυβερνητικού έργου όσο και στην επισήμανση, ότι η τωρινή οικονομική δυσχέρεια δεν είναι προϊόν δικών της ενεργειών αλλά μας συμπαρασύρει το παγκόσμιο αδιέξοδο επ’ αφορμής του πολέμου στην Ουκρανία.
Η Ελληνική κοινωνία, σε σχέση με τις υπόλοιπες Χώρες, παρουσιάζει μία ιδιαιτερότητα σε σχέση με τον πόλεμο στην Ουκρανία. Αυτή έγκειται σε μία ιδιότυπη συμπάθεια προς τη Ρωσία, η οποία εν πολλοίς μοιάζει ανεξήγητη.
Τι θα συμβεί εν τέλει με την Ουκρανία; Είναι ένα ερώτημα, το οποίο λόγω των πολυήμερων πολεμικών συγκρούσεων βρίσκεται σε όλο και περισσότερα στόματα αλλά απασχολεί ακόμη περισσότερα μυαλά.
Διαχρονικά και παγκοσμίως, σε όλες τις πολεμικές συγκρούσεις που έχουν σημειωθεί, στο τέλος η «αλήθεια» που ιστορικά παρέμενε, ήταν αυτή του νικητή. Οι ιστορικοί του παρελθόντος – ελλείψη μέσων ενημέρωσης – φρόντιζαν μέσω των λόγων και των κειμένων τους, να ανυψώσουν τον νικητή σε δυσθεώρητα ύψη, ενώ ταυτοχρόνως, η εικόνα του ηττημένου οδηγούσε στην άβυσσο.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία, πλην όλων των οδυνηρών συνεπειών του σε απώλειες ανθρωπίνων ζωών, έκανε την Ευρώπη να κατανοήσει στην πράξη την πραγματικότητα της εξάρτησής της από την Ρωσία σε συγκεκριμένα προϊόντα και δη, την ενέργεια. Μέλος της Ευρωπαϊκής οικογένειας είναι και η Χώρα μας, η οποία επίσης βιώνει ένα μεγάλο κύμα ακρίβειας, με αποτέλεσμα να πλήττονται οι πιο ευάλωτοι συνάνθρωποί μας.
Ο πόλεμος συνεχίζεται στην Ουκρανία και ήδη έχουν εμφανιστεί κάποιες νέες μορφές τόσο των μαχών όσο και των ειδήσεων που τις αφορούν. Νέες μορφές, οι οποίες είναι απολύτως προσαρμοσμένες στη σύγχρονη τεχνολογία και τις απαιτήσεις που αυτή έχει δημιουργήσει στο κοινό.
Εν τέλει, πραγματοποιήθηκε η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και μαζί με τις στρατιωτικές επιχειρήσεις άλλαξαν τα πάντα παγκοσμίως τόσο σε επίπεδο Διεθνούς Δικαίου και Συμφωνιών όσο και σε επίπεδο Συμμαχιών και αξιοπιστίας. Είναι πάρα πολλά αυτά που συνέβησαν και μάλιστα, εντός λίγων ωρών.
Οι μήνες παρέρχονται αλλά η κρίση ή τουλάχιστον το προοίμιό της, καλά κρατεί στην Ουκρανία. Και εύκολα γίνεται λόγος για προοίμιο της κρίσης, αφού η Ρωσική επέμβαση στα εδάφη της Ουκρανίας είναι πλέον σίγουρη όμως ουδείς – πλην του Β. Πούτιν γνωρίζει την έκταση που θα έχει. Θα αφορά τα εδάφη που ήδη οι Ρωσόφιλοι κινούνται εδώ και αρκετό καιρό ή θα αφορά το σύνολο της Ουκρανικής επικράτειας;
Η βία είναι αυτή που διαδραματίζει τον πρωτεύοντα ρόλο στη Χώρα μας και μερικές από τις μορφές της έχουν αναδειχθεί τις τελευταίες ημέρες σαν τις κυρίαρχες ειδήσεις. Βία σε σχέση με το αν είσαι άνδρας ή γυναίκα και τις συμπεριφορές που υφίστασαι, βία σε σχέση με το ποια ομάδα υποστηρίζεις σε όλα ή σε κάποια αθλήματα, βία σε σχέση με το πώς παρουσιάζονται ή αποκρύπτονται κάποια θέματα κοκ.
Ο Α. Τσίπρας, επ’ ευκαιρία των όσων διαδραματίστηκαν από την τελευταία χιονόπτωση, κατέθεσε πρόταση Μομφής εναντίον της Κυβέρνησης. Συνταγματικό και Κοινοβουλευτικό δικαίωμά του και υπ’ αυτό το πρίσμα, ορθώς έπραξε, αφού θεώρησε, ότι και η χρονική συγκυρία τον εξυπηρετεί.
Ο Ιανουάριος συνεχίζει την πορεία του στο νέο έτος και εξακολουθεί, να διατηρεί υφιστάμενο το πολύ μεγάλο θέμα ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Ρωσία, με αφορμή την Ουκρανία. Ένα θέμα, που στη Χώρα μας δεν αναδεικνύεται στις πολύ μεγάλες διαστάσεις που έχει προσλάβει και στις ακόμη πιο τρομερές που εύκολα μπορεί να οδηγηθεί.
Η νέα χρονιά ήρθε και μαζί της ήρθε άλλη μία μεγάλη διεθνής κρίση στο Καζακστάν, ενώ συνεχίζεται διαρκώς αυξανόμενη και η κρίση που η Τουρκία συντηρεί έναντι της Χώρας μας.
