- 210 52 21 024Τηλ. Κέντρο
- 210 26 37 691Υποκατάστημα
ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας
ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας
Η χώρα βρίσκεται στην καρδιά του δεύτερου απαγορευτικού, αγγλιστί, lockdown, και τα αποτελέσματα είναι πενιχρά, παρότι η κυβέρνηση δίνει μεγάλη μάχη για να εφαρμοστούν τα μέτρα.
Οι εικόνες από το Καπιτώλιο στις ΗΠΑ, με την βίαιη είσοδο πολλών εξαγριωμένων πολιτών, ήταν σοκαριστικές αλλά ταυτοχρόνως και μία πρωτόγνωρη και σκληρή «καλημέρα» στη νέα χρονιά και όσα φέρνει μαζί της, σαν απόρροια πολλών γεγονότων.
Η νέα χρονιά ήρθε και μαζί της ήρθαν και οι ελπίδες όλων μας τόσο ατομικά όσο και συλλογικά. Ελπίδες, που κατανοήσαμε πλήρως την σημασία τους την χρονιά που πέρασε, αφού δικαίως θα μείνει στην ιστορία, σαν πολύ δύσκολη και ιδιόμορφη. Απ’ όλα είχε το 2020 και όλα μας τα έδωσε ανηλεώς και απλόχερα. Και, πέρα από πολλά, ήταν και πολύ γρήγορα και πρωτόγνωρα, γι’ αυτό και η διαχείρισή τους υπήρξε των άκρων.
Η χρονιά που τελειώνει σε λίγες ημέρες, μπορούμε να πούμε, ότι ήταν η πιο δύσκολη, η πιο πρωτόγνωρη, η πιο σκληρή και μύρια όσα άλλα ακόμη που αποδεικνύουν, όσα βιώσαμε και συνεχίζουμε να βιώνουμε.
Η ιδιόμορφη «καθημερινότητα» που το έτος 2020 μας επέβαλλε, συνεχίζεται σε κανονικούς ρυθμούς και θα μας οδηγήσει με τον ίδιο τρόπο και τις επόμενες λίγες ημέρες που απομένουν, έως την αλλαγή του χρόνου.
Ήταν Φεβρουάριος του 2020 που τα πρώτα κρούσματα covid-19 έγιναν γνωστά καθώς και μια ίωση που θα άλλαζε τα πάντα γύρω μας.
Ο κάθε γονιός που έχει παιδιά αφ’ ενός για το πιο ήσυχο απ’ αυτά είναι εφησυχασμένος, αφού είναι υπάκουο και φρόνιμο και αφ’ ετέρου για το πιο ανήσυχο, έχει πάντα «το νου του», αφού δεν ξέρει το πρόβλημα που θα προκύψει από την συμπεριφορά του.
Κριτική ασκείται στην Κυβέρνηση, για τον τρόπο που διαχειρίζεται την πανδημία του κορωνοϊού και ειδικότερα, για τα εκάστοτε μέτρα που αποφασίζονται και εφαρμόζονται. Μια κριτική, η οποία πρέπει να ιδωθεί υπό διάφορα πρίσματα, ώστε να καταλήξουμε ως προς το είδος της.
Από τις βασικές προτεραιότητες της, αλλά και δεσμεύσεις της διοίκησης της Περιφέρειας Αττικής αποτελεί η στήριξη των ευάλωτων- και σε πολλές των περιπτώσεων- αποκλεισμένων κοινωνικών ομάδων και ατόμων, στο πλαίσιο της κοινωνικής της πολιτικής.
Είναι από τις λίγες στιγμές στην πορεία της Χώρας μας, που έχουν ταυτοχρόνως προκύψει πολλά και σοβαρά θέματα, τα οποία χρήζουν συνεχούς παρακολούθησης και συνεχούς λήψης αποφάσεων.
Προσπάθεια κάθε νόμου που ψηφίζεται στη Βουλή, είναι η σαφήνειά του, ως προς το αντικείμενο που πραγματεύεται και η μή ύπαρξη «παραθύρων», ως προς την ερμηνεία και εφαρμογή του. Θεμελιώδη και τα δύο, γιατί η χώρα μας είναι πλειστάκις παθούσα από εκ των υστέρων ερμηνείες, από διασταλτικές ή συσταλτικές ερμηνείες κατά το δοκούν, από εγκυκλίους που εξειδικεύουν την ερμηνεία κλπ.
Πρέπει, να κατανοήσουμε και κυρίως οι εκάστοτε κυβερνήτες μας, ότι με την Τουρκία και δεν θα ξεμπλέξουμε ποτέ και δεν πρέπει να υπάρχει εφησυχασμός από πλευράς μας ούτε για ένα λεπτό. Μια απλή μελέτη των κινήσεών της δεν θα αφήσει κανένα περιθώριο παρερμηνείας των επιδιώξεών της και κυρίως, των μέσων που θα χρησιμοποιήσει, για να το πετύχει.
Σαν να μην πέρασε μια μέρα … σε νέο κλείσιμο, τουλάχιστον, μέχρι τέλος Νοεμβρίου είναι πλέον όλη η Χώρα εξ’ αιτίας του κορωνοϊού και αυτό που απευχόμασταν, το βιώνουμε εκ νέου. Νομίζω, ότι δεν είναι η ώρα για απόδοση εκατέρωθεν ευθυνών μεταξύ των «μή ψεκασμένων» και των «ψεκασμένων», γιατί το διακύβευμα είναι πολύ μεγαλύτερο από τη διχόνοια στην κοινωνία μας. Αφορά τον τρόπο που σκεφτόμαστε και αντιλαμβανόμαστε κάποια πράγματα και, κυρίως, τα σοβαρότερα εξ’ αυτών. Αν ακόμη κάποιοι πιστεύουν, ειλικρινά μέσα τους, ότι τόσες χιλιάδες νεκροί και τόσα εκατομμύρια κρούσματα αποτελούν ¨μύθο¨, τότε δεν υπάρχει κανένα σημείο επικοινωνίας.
Η εποχή που ζούμε, μπορεί να λάβει επισήμως τον χαρακτηρισμό της «δύσκολης», αφού συμπεριλαμβάνει κάθε πιθανό και απίθανο σενάριο για άσχημο σήμερα αλλά και εξ’ ίσου άσχημη πορεία των πραγμάτων.
Όπως κάθε επανάσταση αποτελεί μια τομή στα δεδομένα. Μια τομή που στόχο έχει να ξεκαθαρίσει το τοπίο των κόκκινων δανείων.
Η υγειονομική κρίση, ενίσχυσε τις αναμενόμενες μεταβολές σε επιμέρους τομείς της οικονομίας, ενώ σε ορισμένους άλλους διαμόρφωσε πρωτογενώς νέα δεδομένα.
Έχω αναφερθεί, στον κίνδυνο που δημιουργεί η άκρως προκλητική συμπεριφορά της Τουρκίας και αυτός ο κίνδυνος αφορά την εκ μέρους της δημιουργία ένοπλου επεισοδίου. Οι τελευταίες εξελίξεις σε διεθνές επίπεδο, σε συνδυασμό και με τα εσωτερικά προβλήματα της Τουρκίας, οδηγούν απ’ ευθείας στην οδό, που όλοι ή θεωρητικά όλοι, απεύχονται δηλ. στην άμεση πολεμική αναμέτρηση με την Χώρα μας.
Τα κρούσματα κορωνοϊού στη χώρα έχουν σταθερά ανοδική τάση, όπως δυστυχώς και των διασωληνωμένων και των συνανθρώπων μας που δεν τα κατάφεραν. Τα μέτρα εφαρμόζονται από την μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών και βασικός στόχος είναι η προστασία όλων μας δηλ. η ζωή μας.
Η πανδημία του κορωνοϊού έχει πολλές παρενέργειες σε πολλά επαγγέλματα και δραστηριότητες, όμως σε όσους βιοπορίζονται από δράσεις που αφορούν τέχνες και πολιτισμό και ανήκουν στον ελεύθερο επαγγελματικό στίβο η κατάσταση είναι αφόρητη.
Ο Τούρκος Πρόεδρος δεν σταματάει, να προκαλεί τις χώρες, που στα σχέδιά του φαντάζουν εμπόδιο στον οθωμανικό ρόλο, που έχει μονομερώς χαρίσει στον εαυτό του αλλά και στον αντίστοιχο επεκτατισμό που τον ακολουθεί σαν φυσική συνέχεια. Δηλώσεις όπως, «Δεν υπάρχει κάποια δύναμη που μπορεί να σταθεί εμπόδιο στη χώρα μας. Δεν θα διστάσουμε να θυσιάσουμε μάρτυρες σε αυτήν τη μάχη. Είναι οι λαοί της Ελλάδας, της Γαλλίας κάποιων χωρών της βόρειας Αφρικής και του Κόλπου έτοιμοι να κάνουν τέτοιες θυσίες;», δεν χωρούν παρερμηνείας αλλά χωρούν ερμηνείες απτόμενες της λογικής και της Ιστορίας.
Ζημιά πέρα από κάθε πρόβλεψη έκανε η υπόθεση της Χρυσής Αυγής στον ΣΥΡΙΖΑ. Και όχι ανεξήγητα…
Η απόφαση του Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών, αναφορικά με τη δίκη ως κατηγορουμένων των μελών της Χρυσής Αυγής, σηματοδοτεί πολλά και σημαντικά τόσο ως προς το νομικό της σκέλος όσο και ως προς το κοινωνικό – πολιτικό της. Σε κάθε περίπτωση, η απόφαση αυτή είναι αναπόσπαστο μέρος της νεότερης ιστορίας μας και πλέον, αποτελεί σημείο αναφοράς.
Πολλά γεγονότα με κορυφαίο αυτό της επιδημίας του κορωνοϊου έχουν επιδράσει σε πολλούς Έλληνες καταλυτικά. Αρκεί να παρατηρήσει κάποιος αυτά που λέγονται σε καφέ, σε κουρεία, σε λαϊκές αγορές, αλλά και να διαβάσει διάφορα στο διαδίκτυο θα προβληματιστεί σε μέγιστο βαθμό.
Το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, μέσα στα τόσα σοβαρά που βιώνουμε, αίφνης αποφάσισε την απονομή του παρασήμου του «Αστυνομικού Σταυρού» (ΦΕΚ αρ. φύλλου 1512/28-9-2020 τεύχος τρίτο) σε δέκα αστυνομικούς της ομάδας ΔΙ.ΑΣ., γιατί θέτοντας σε κίνδυνο την σωματική ακεραιότητά τους απεγκλώβισαν και βοήθησαν πολίτες κατά τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι.
Πριν από λίγες μέρες(14 Σεπτεμβρίου) έκλεισαν 60 χρόνια από την απώλεια ενός εμβληματικού λογοτέχνη, του Μ.Καραγάτση.
Πραγματοποιήθηκε πριν λίγες ημέρες στο Καστελόριζο εκδήλωση της Ολομέλειας των Δικηγορικών Συλλόγων της Χώρας, με θέμα «Η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών στην Ανατολική Μεσόγειο – νομικά ζητήματα και προκλήσεις». Μια εκδήλωση που, εκτός των Δικηγόρων και του Προέδρου της και Προέδρου του ΔΣΑ Δημήτρη Βερβεσού, τίμησαν ο π. Πρόεδρος της Δημοκρατίας, π. υπουργοί και βουλευτές των κομμάτων.
Ακούμε συνεχώς την Άγκυρα, να επιθυμεί ευθέως αλλαγή των συμφωνηθέντων στη Συνθήκη της Λωζάνης, η οποία οριοθέτησε τη σύγχρονη μετά τον σουλτάνο Τουρκία και η οποία την αποδέχτηκε και την συνυπόγραψε το 1923. Εν ολίγοις, η Τουρκία ανέκτησε την Ανατολική Θράκη, την Ίμβρο, την Τένεδο, την περιοχή της Σμύρνης, τα Στενά σε διεθνοποιημένη ζώνη και παραχώρησε στην Ιταλία τα Δωδεκάνησα. Αντί καταβολής πολεμικής αποζημίωσης από την Ελληνική πλευρά, αποδόθηκε στην Τουρκία το τρίγωνο Κάραγατς στη Θράκη. Αυτή την παραχώρηση των Δωδεκανήσων προσπαθεί η Τουρκία, με χάρτες, έγγραφα και ό,τι άλλο σκαρφίζεται, να αμφισβητήσει – συμπεριλαμβανομένων νησίδων κλπ – και να δημιουργήσει ένα νέα «καθεστώς» της αρεσκείας της και αποκλειστικά υπέρ των συμφερόντων της. Πέραν αυτών, την τελευταία χρονική περίοδο αμφισβητεί ευθέως και ό,τι άλλο ονειρεύεται και συνδέεται άμεσα με τους υδρογονάνθρακες και τις έρευνες. Όλες οι συνθήκες αποτελούν προϊόν πολέμων και έχουν σαν συμβαλλόμενα μέρη τους νικητές – οι οποίοι καθορίζουν τους όρους και τους ηττημένους – οι οποίοι απλά τους αποδέχονται. Η ισχύς τους είναι δεσμευτική έναντι και των τρίτων, μέχρις της όποιας μελλοντικής τροποποίησής τους από τα ίδια συμβαλλόμενα μέρη Με αυτά τα δεδομένα, η Τουρκία έχει την απαίτηση, να γίνει η Χώρα μας συνομιλητής της στις ανιστόρητες και ατεκμηρίωτες απαιτήσεις της. Επί σειρά ετών το σύνολο των Καθηγητών Διεθνούς Δικαίου και των αρμοδίων Διπλωματών μας έχουν καταστήσει σαφές, προς κάθε πλευρά, το ισχύον καθεστώς στο Αιγαίο, όπως αυτό απορρέει από τις Συνθήκες που έχει συμβληθεί η Ελλάδα. Το νομικό αυτό καθεστώς έχουν αποδεχθεί και όλες οι Ελληνικές Κυβερνήσεις, περιβάλλοντάς το με την αντίστοιχη πολιτική βούληση. Πέραν της Τουρκίας, θα πρέπει, να ανατρέξουμε στα Μνημόνια, που υπογράψαμε τα τελευταία χρόνια και να δούμε τι προβλέπουν για τον ορυκτό πλούτο, τους υδρογονάνθρακες κλπ, γιατί δεν πρέπει να λησμονούμε, ότι ακόμη χρωστάμε τα δάνεια και τα επιτόκια που λάβαμε. Το σε ποιους τα χρωστάμε, είναι γνωστό: σε αυτούς που με τις παρεμβάσεις τους προσπαθούν, να εξισώσουν πρόσωπα (Κράτη) και καταστάσεις. Γιατί το κάνουν αυτό; Μήπως τα Μνημόνια που ισχύουν, πέραν των διαχρονικών σχέσεων μεταξύ Χωρών, μας δίνουν μια λογική εξήγηση; Αν στα παραπάνω, προσθέσουμε την τραγική θέση της Τουρκικής οικονομίας, τον εθνικισμό που καλλιεργεί συστηματικά – σαν αντίδοτο στη φτώχεια και τέλος, την μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του που έχει ο Ρ.Τ. Ερντογάν και την θέση του στην Τουρκική ιστορία, είναι κατανοητή απολύτως η στάση έναντι της Χώρας μας. Βεβαίως, το ότι είναι κατανοητή, σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει, ότι είναι και αποδεκτή. Απαιτούνται προσεκτικοί χειρισμοί από πλευράς μας και η κάθε ενέργειά μας θα πρέπει, να συνδέεται άμεσα με την επόμενη αλλά και με την «σταθερά», που είναι οι ισχύουσες Συνθήκες. Σε κάθε περίπτωση, δεν έχουμε κανένα λόγο, να φοβηθούμε την Τουρκία αλλά το αντίθετο. της Θάλειας Χούντα – δημοσιογράφου
Με την τόνωση της οικονομίας, τη στήριξη των πολιτών, το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων, την ενίσχυση της εθνικής άμυνας, την προστασία της δημόσιας υγείας, την διασφάλιση των εθνικών θεμάτων «Χτίζουμε την Ελλάδα της Αυτοπεποίθησης»
Πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησε το πρώτο βιβλίο της Δικηγόρου Εύης Τζάκη με ποιήματα που διακρίνονται για την τόλμη και την ανοιχτοσύνη απέναντι στον έρωτα και στις ηδονές.
Οι τελευταίοι μήνες δοκιμάζουν έντονα τα αντανακλαστικά της Χώρας μας, σε πολλούς τομείς και σε πολλά επίπεδα.
Ο Βασίλης Τόλης είναι γνωστός ως Καρδιολόγος, αλλά και μέσα από τα ιατρικά συγγράμματα που έχει γράψει. Όμως, πριν λίγο καιρό έγραψε βιβλίο για την αρχαία Ελλάδα με τίτλο ΄΄ΕΝΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ από το 3.000 π.Χ έως το 31 π.Χ.΄΄ στο οποίο αναφέρεται σε Ιστορικά γεγονότα, πρόσωπα, αλλά και σε φιλοσοφικές διαστάσεις που αφορούν την παραπάνω εποχή. Οι αναφορές σε πρόσωπα που άφησαν το στίγμα τους, αλλά και η διαχρονικότητα των ιδεών τους αναφέρονται μέσα στο βιβλίο, ενώ ο σύγχρονος Πανεπιστημιακός δάσκαλος Δημήτρης Λιαντίνης που ΄΄έφυγε΄΄ από τη ζωή με έναν απροσδόκητο τρόπο αποτελεί ένα πρόσωπο έκπληξη για το βιβλίο. Σχετικά με την απορία αν το βιβλίο αποτελεί ιστορική έρευνα η απάντηση είναι πως το συγκεκριμένο συγγραφικό πόνημα έχει να κάνει με γνωστά πρόσωπα και γεγονότα της ανθρωπότητας τα οποία μέσα από κατανοητό τρόπο, αλλά με λόγια σύνταξη έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Να σημειωθεί πως εκτός από Διδάκτωρ Καρδιολογίας ο Βασίλης Τόλης είναι και απόφοιτος της Ιστορίας του Ελληνικού Πολιτισμού του ΕΑΠ Πάτρας. Από μεριάς μας να ευχηθούμε καλοτάξιδο, μιας και περιέχει σημαντική ενημέρωση για την Αρχαία Ελληνική Ιστορία με τρόπο εύληπτο. Του Γιώργου Ιγνατίου
Σταθερά και στον ίδιο «βηματισμό» συνεχίζει η Τουρκία την τακτική της στο Αιγαίο Πέλαγος, περισσότερο με τις ανιστόρητες και ανούσιες δηλώσεις παρά με κινήσεις που θα οδηγήσουν την κατάσταση στο απροχώρητο.
Ακόμη και τώρα, που η χώρα διέρχεται από τις πιο κρίσιμες περιόδους της στα εξωτερικά θέματα, οι πολιτικοί εκπρόσωποί μας κατόρθωσαν, ουδείς να μην ασχολείται με τα τεκτενόμενα εντός της Βουλής.
Για την συνεχιζόμενη προκλητική και επιθετική στάση της Τουρκίας έναντί μας και την ταυτόχρονη αντίδραση της Ελλάδας πρέπει να σταθμιστούν σε πραγματική βάση κάποια πράγματα, ώστε να αποτελέσουν έναν καλό οδηγό των επόμενων κινήσεών μας.
Η λαϊκή παροιμία «φωνάζει ο κλέφτης, για να φοβηθεί ο νοικοκύρης» μοιάζει, να έχει γίνει η αγαπημένη της Τουρκίας. Την χρησιμοποιεί δε εμπράκτως προς κάθε γείτονά της, ανεξαρτήτως του ότι δεν έχει να παρουσιάσει κανένα σοβαρό αποτέλεσμα.
Έχουμε ανοικτά όλα τα μέτωπα στα εθνικά θέματα και το Φθινόπωρο είναι σίγουρο, ότι θα δρομολογήσει εξελίξεις και μάλιστα, σοβαρές και επί της ουσίας. Έχουμε ανοικτό το μέτωπο του τουρισμού και της οικονομίας με το οποίο είναι ταυτόσημο και δεν αποδίδει κατ’ ελάχιστο τα αναμενόμενα. Δυστυχώς όμως, έχουμε ανοικτό και το μέτωπο με τον κορωνοϊό, στον οποίο αποδεικνύεται από τα καθημερινά δεδομένα, ότι δώσαμε χώρο ύπαρξης. Πρωτόγνωρες και πολύ δύσκολες ήταν οι χειμερινές εμπειρίες μας από τον κορωνοϊό, από τις οποίες όμως εξήλθαμε νικητές και με τις ελάχιστες απώλειες, σε σχέση με τα υπόλοιπα Κράτη. Ήταν λογικό και αναμενόμενο με την λήξη των μέτρων, να δημιουργηθεί ένα κλίμα άνεσης και χαλάρωσης, όπως ήταν λογικό και αναμενόμενο, ότι η νεολαία μας θα ήταν η πρώτη, που θα σηματοδοτούσε την όποια επιστροφή στις συνθήκες καθημερινότητας προ Φεβρουαρίου.
Οι Ένοπλες Δυνάμεις είχαν την ευκαιρία τις τελευταίες ημέρες, να αποδείξουν σε όλους την ικανότητά τους τόσο στην άμεση και αποτελεσματική κινητοποίηση όσο και στην αποτροπή σκέψεων ή αποφάσεων που είχαν ληφθεί και στην πορεία αναθεωρήθηκαν. Όλο το δυναμικό και όλα τα μέσα βρέθηκαν στις θέσεις τους και στον χρόνο που προβλεπόταν. Το κυριότερο δε: κανένας δεν ήταν σίγουρος για την πορεία των πραγμάτων, κοινώς δεν ήταν «άλλη μία άσκηση» απ’ αυτές που εκτελούνται ανά τακτά διαστήματα.
Πρέπει, να είναι κάποιος αφελής στον μέγιστο βαθμό, για να μην μπορεί να «διαβάσει» τι κινήσεις της Τουρκίας. Όλα είναι καθαρά και έχουν λεχθεί και αποτυπωθεί με λεπτομέρειες, που δεν χωρούν την όποια αμφισβήτηση. Η Τουρκία έχει προγραμματίσει, έχει ετοιμάσει και θα εφαρμόσει την σύγκρουση με την Ελλάδα. Βήμα προς βήμα υλοποιούνται, όσα θεωρούσαμε απίθανα από την Τουρκία και μάλιστα, παρ’ όλο που πολλές φορές οι «ειδικοί αναλυτές» μας τα είχαν θεωρήσει παράλογα, ακόμη περισσότερα και σε ευρύ κύκλο περιοχών. Ποιος είχε αναλύσει τα δεδομένα στη Συρία ή στην Λιβύη ή τις σχέσεις Τουρκίας και Ρωσίας; Κατά κύριο λόγο, αρκούμαστε σε εσωτερικές αναλύσεις, οι οποίες είτε ικανοποιούν τα πρόθυμα αυτιά είτε σε γενικές γραμμές αναφέρουν κάτι, χωρίς όμως εξειδίκευση ως προς το τελικό αποτέλεσμα. Τα γεγονότα εξελίσσονται με πιο γρήγορους ρυθμούς, απ’ αυτούς που επιθυμούμε και το ερώτημα είναι, αν είμαστε έτοιμοι να τα αντιμετωπίσουμε. Και για να είμαστε έτοιμοι, απαιτείται προετοιμασία σε πολλούς τομείς, η οποία δυστυχώς δεν υπάρχει στην ευρεία κοινωνική πλειοψηφία. Πρωτίστως, δεν υπάρχει στον ψυχολογικό τομέα και στο υψηλό φρόνημα που είναι απαραίτητα εφόδια. Επίσης, δεν υπάρχει στην σωστή εξειδικευμένη ενημέρωση και ως προς τις ενέργειες που πρέπει ο καθένας να κάνει σε δεδομένη στιγμή. Δεν υπάρχει, μάλλον, ούτε καν σαν σκέψη στους αρμόδιους, να διαταράξουν την «ευδαιμονία» του λαού και ως συνήθως, θα τρέχουν την υστάτη στιγμή. Μέχρι στιγμής, ο καναπές (υπό την στενή και ευρεία έννοια) είναι ο αδιαφιλονίκητα κερδισμένος, έχοντας βάλει πολύ γερές βάσεις για διατήρηση της κατάστασης αυτής και στο μέλλον. Τίποτα δεν μοιάζει ικανό, να σηκώσει τον πληθυσμό από τον καναπέ του αλλά και τα συνοδευτικά του. Πολλοί δε συμπολίτες μας έχουν άποψη για όλους και για όλα, σαν απόρροια της σοφίας που έχουν αποκτήσει από τις πολύωρες αναζητήσεις του καναπέ τους. Στο όμορφο αυτό έπιπλο του σπιτιού μοιάζει η σύγχρονη Ελλάδα, να έχει εναποθέσει το μέλλον της σε πολλούς τομείς. Την στιγμή μάλιστα που από απλό οικιακό έπιπλο το έχει αναγάγει σε τρόπο ζωής και σκέψης. Ο μόνος αντίπαλος του καναπέ αυτή την στιγμή είναι το διαδίκτυο. Και εδώ όμως έχουμε δώσει την λύση: από τον καναπέ λειτουργούμε και το διαδίκτυο και έχουμε ενώσει δύο «τεράστιες δυνάμεις». Από την πλευρά της η Τουρκία μοιάζει να έχει απαξιώσει πλήρως τους καναπέδες της και έχει σε πλήρη ενσυνείδητη εγρήγορση τον πληθυσμό αλλά και τον στρατό της. Σαφείς επιδιώξεις, σαφής ενημέρωση και σαφείς ενέργειες. Απλά και καθαρά. Ας μεριμνήσουν οι πολιτικοί μας, ώστε να σηκωθούν πρώτοι από τους καναπέδες τους (στην ευρεία έννοια) και με αποφασιστικότητα να ξεκαθαρίσουν προς κάθε πλευρά, ότι είμαστε έτοιμοι. Έτοιμοι ακόμη και για πόλεμο, παρ’ ότι αυτή η λέξη μοιάζει να προκαλεί γενικευμένη ανατριχίλα. Από την στιγμή που η Τουρκία θα μπει σε Ελληνικό έδαφος, θα έχουμε πόλεμο. Είτε μας αρέσει είτε όχι. Και το σωστό είναι, να συνηθίζουμε, να μας αρέσει, γιατί η πραγματικότητα είναι σκληρή και το ίδιο σκληρά πρέπει να την αντιμετωπίσουμε. Άλλως, πάνω στον καναπέ θα μας βρουν όλα τα άσχημα και τότε δεν θα έχουμε πλέον την πολυτέλεια της αμπελοφιλοσοφίας. Και μέχρι οι πολιτικοί μας να φροντίσουν, να αλλάξουν τακτική, ας κλείσουμε τα τηλεπαιχνίδια και τις λοιπές ανοησίες και, για αρχή, ας ανατρέξουμε στον Ηρόδοτο και τον Θουκυδίδη. Σίγουρα τότε θα είμαστε στην αρχή του κέρδους. της Θάλειας Χούντα – δημοσιογράφου
Ο Πρόεδρος της Τουρκίας είχε εξαγγείλει πριν από καιρό την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί και ακολουθώντας την γραμμή που τον εξυπηρετούσε, το έπραξε. Επίσης, πριν από καιρό, έχει κάνει γνωστές τις προθέσεις του για γεωτρήσεις εντός του Ελληνικού θαλάσσιου χώρου και ευθεία αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας. Τέλος, δεν έχει κρύψει από κανέναν τις βλέψεις του για αναβίωση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Πρέπει, να του αναγνωρίσουμε, ότι είναι συνεπής με τις εξαγγελίες του.
Κάθε ημέρα που περνάει, ανεβαίνει περισσότερο το θερμόμετρο στο θέμα με την Τουρκία και, πλέον, όλα δείχνουν, ότι δεν θα αποφευχθεί η ένοπλη αναμέτρηση – με όποια μορφή ή ονομασία της δώσει ο καθένας και για τους δικούς του λόγους.
Με τα εθνικά θέματα σε πλήρη εξέλιξη και με ημερομηνίες «σταθμό» περί πραγματοποίησης απειλών να πλησιάζουν, αντί η Χώρα να προετοιμάζεται για παν ενδεχόμενο και σε κάθε επίπεδο, όλοι έχουν στρέψει το βλέμμα σε όσα συμβαίνουν στο εσωτερικό πολιτικό πεδίο και δη στην παρακολούθηση των πάντων από τους πάντες.
Η οικονομική δραστηριότητα της χώρας έχει επανεκκινήσει και πλέον να έχουμε μία εικόνα της αγοράς και της συμπεριφοράς του καταναλωτικού κοινού. Κοινή αποδοχή είναι, ότι μία λέξη αποτυπώνει ακριβώς αυτό που συμβαίνει: Συγκρατημένα.
Μετά την άρση των μέτρων που είχαν επιβληθεί για την πανδημία του κορωνοϊού, όλοι έπρεπε να έχουμε τεταμένη την προσοχή μας στην πρόληψη της μετάδοσης. Μάσκες, αντισηπτικά και απόσταση ασφαλείας είχαν γίνει και παραμένουν σπουδαίο μέρος της καθημερινότητάς μας, με διακύβευμα την υγεία μας.
Η διπλωματία ανέκαθεν αποτελεί το «βαρύ πυροβολικό» κάθε χώρας αφού η παρουσία της είναι επιβεβλημένη τόσο στην διαμόρφωση καταστάσεων – ισορροπιών – εξελίξεων όσο και στην διασφάλιση όσων διεθνώς αποτελούν τους βασικούς κανόνες που διέπουν τις σχέσεις κρατών. Πολλές φορές έχει τεθεί το ερώτημα, αν η διπλωματία αρκεί από μόνη της για την έλευση του επιθυμητού αποτελέσματος ή απαιτείται συνεπικούρησή της. Η απάντηση, μέσω της ιστορίας, είναι, ότι υπάρχουν πολλές φορές, όπου η διπλωματία εξαντλείται και πλέον αναλαμβάνουν δράση άλλοι τομείς της κρατικής φαρέτρας. Σήμερα, η χώρα μας δέχεται και ανέχεται την πολύμηνη και υστερική πολύπλευρη επίθεση εκ μέρους της Τουρκίας, η οποία δοκιμάζει τις αντοχές μας σε κάθε κατεύθυνση. Πρόσφατο παράδειγμα η προσπάθεια παράνομης εισόδου μεταναστών από τον Έβρο, η αντίθετη σε κάθε έννοια δικαίου οριοθέτηση ΑΟΖ με την Λιβύη, η προσπάθεια γεωτρήσεων στην Κυπριακή ΑΟΖ και εσχάτως, η απειλή για έρευνες εντός της Ελληνικής ΑΟΖ. Ο διπλωματικός μαραθώνιος εκ μέρους ης Ελλάδας έχει αρχίσει και συνεχίζεται άοκνα, με μόνη προσπάθεια να αναδειχθεί το δίκαιο των θέσεών μας, μέσω του παρανόμου της Τουρκίας. Εύλογα, κάποιος μπορεί να αναρωτηθεί, γιατί απαιτείται τέτοιος αγώνας, όταν το ορθό είναι αυταπόδεικτο; Η απάντηση είναι πολύπλευρη και έχει να κάνει με τις ισορροπίες που επιδιώκουν διάφορες Δυνάμεις τόσο στον συγκεκριμένο τόπο όσο και τον συγκεκριμένο χρόνο. Κοινώς, το «δίκαιο» ενίοτε οριοθετείτε με διαφορετικό τρόπο από τον κοινώς αντιληπτό. Παράλληλα, επικουρικά στον διπλωματικό αγώνα θερμαίνει τις μηχανές του και ο στρατιωτικός μηχανισμός της χώρας. Ένας μηχανισμός, ο οποίος και αυτός ιστορικά έχει αποδειχθεί, ότι αποτελεί εξ’ ίσου σημαντικό βραχίονα διαμόρφωσης καταστάσεων και ο οποίος λειτουργεί ή πρέπει να λειτουργεί σε πλήρη συνεννόηση με την διπλωματία. Οι Ένοπλες Δυνάμεις μας αποτελούν τον διαχρονικό εγγυητή της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας και χαίρουν της απολύτου εμπιστοσύνης του λαού. Διαθέτουν δε, τα μέσα και την θέληση για να επιτύχουν στην όποια αποστολή τους ανατεθεί, έχοντας εκπαιδευτεί για τον σκοπό αυτό. Η «Δύναμή» τους είναι αποτρεπτική λόγω της ισχύος τους αλλά και παρεμβατική, όπου κριθεί αναγκαίο για επιχειρήσεις. Τόσο η διπλωματία όσο και οι Ένοπλες Δυνάμεις υπόκεινται στην πολιτική εξουσία, η οποία έχει την διακυβέρνηση της χώρας και αποφασίζει για τις μονομερείς ή συντονισμένες δράσεις τους. Δράσεις, που από το αποτέλεσμα που θα φέρουν, θα καθορίσουν στην ουσία την συνέχεια της Πατρίδας. Εναπόκειται λοιπόν στην Κυβέρνηση, να αποφασίσει το πώς και πότε θα χρησιμοποιήσει τον κάθε μηχανισμό της, συνυπολογιζομένης πάντα και της ψυχολογίας των μελών του. Οι επόμενες ημέρες απαιτούν λεπτή ισορροπία εκ μέρους της χώρας στις κινήσεις της, οι οποίες πρέπει να διέπονται και να έχουν έναν κοινό παρονομαστή: την αποφασιστικότητα. Έχοντας πλήρη συναίσθηση των όσων συμβαίνουν και όσων υπολογίζεται να συμβούν, δεν πρέπει να ακολουθήσουμε τις εξελίξεις αλλά να τις διαμορφώσουμε με στιβαρότητα. Είναι τώρα μία από αυτές τις ιστορικές στιγμές που παρουσιάζονται στη διαδρομή της χώρας και αναλόγως του χειρισμού της, θα διαμορφώσει την μελλοντική πορεία της. Είμαστε εδώ και είμαστε ενωμένοι, για να πετύχουμε. της Θάλειας Χούντα – δημοσιογράφου
Η Κυβέρνηση στο χρονικό διάστημα που έχει μεσολαβήσει από τις εκλογές, έχει κάνει αρκετά πράγματα και όλες οι ενδείξεις, προ εποχής μέτρων κορωνοϊού, ήταν αισιόδοξες για την οικονομική πορεία της χώρας. Αυτό δε, έχει αναγνωριστεί από κάθε πλευρά και ανεξαρτήτως πολιτικής εμπάθειας του καθ’ ενός.
Οι τελευταίες Κυβερνήσεις της χώρας μας έχουν αρχίσει και εφαρμόζουν ένα νέο «μοντέλο» επάνδρωσης των Κυβερνητικών θέσεων και ειδικότερα των Υπουργών και Υφυπουργών. Μέχρι πριν κάποια χρόνια οι πολίτες γνώριζαν και θεωρούσαν αυτονόητο, ότι με Πρωθυπουργική απόφαση οι Υπουργικές θέσεις θα καλυφθούν από εκλεγμένους Βουλευτές. Το ίδιο δε, θεωρούσαν αυτονόητο και οι ίδιοι οι Βουλευτές. Αργά αλλά σταθερά αυτό το δεδομένο έχει αλλάξει στην πράξη και παρατηρούμε, ότι οι Πρωθυπουργοί καταφεύγουν όλο και περισσότερο σε εξωκοινοβουλευτικά πρόσωπα, τα οποία υπουργοποιούν. Με τις ενέργειες αυτές πρέπει να ξεκαθαρίσουμε, ότι δεν έχουμε Συνταγματική ή άλλη νομοθετική παραβίαση. Έχουμε όμως ένα «κενό», το οποίο θα πρέπει να αποσαφηνιστεί και αυτό για πολλούς λόγους. Πρώτα απ’ όλα, οι ψηφοφόροι επιλέγουν ένα πολιτικό κόμμα, που τους εκπροσωπεί μέσω των πολιτικών θέσεών του και του προγράμματος που θα εφαρμόσει. Το κόμμα αυτό συγκροτείται κοινοβουλευτικά από τους Βουλευτές που θα εκλεγούν, οι οποίοι ως υποψήφιοι είναι οι άμεσοι αντιπρόσωποί του προς τον λαό, καθ’ όλη την προεκλογική περίοδο. Μια προεκλογική περίοδος που για τους υποψηφίους είναι δαπανηρή και σωματικά και ψυχικά αρκετά επιβαρυμένη. Κατόπιν, ο ψηφοφόρος επιλέγει, να σταυροδοτήσει κάποιον ή κάποιους υποψηφίους Βουλευτές και δι’ αυτών να πλειοδοτήσει το κόμμα της επιλογής του αλλά και ο ίδιος να έχει άμεση πρόσβαση στο εκλεγμένο στη νομοθετική εξουσία πρόσωπο. Αν το κόμμα πλειοψηφήσει, γνωρίζαμε από την εφαρμοσμένη πρακτική, ότι η Κυβέρνηση θα απαρτιστεί στο συντριπτικό της ποσοστό – αν όχι καθ’ ολοκληρία - εκ των εκλεγμένων Βουλευτών, όπου και κάποιοι θα υπουργοποιηθούν. Το ίδιο γνώριζαν και οι Βουλευτές. Το «κενό» που αναφέρεται, έγγυται στο γεγονός, ότι η Κυβερνήσεις πλέον απαρτίζονται κατά μεγάλη πλειοψηφία από μή εκλεγμένους Βουλευτές και αυτό θέτει ένα σοβαρό ερώτημα, ως προς τις οφειλόμενες ξεκάθαρες προεκλογικές θέσεις, τις οποίες πρέπει να έχουν τα πολιτικά κόμματα. Δηλαδή, πρέπει ευθέως και χωρίς τις όποιες παρερμηνείες, να ενημερώνουν το εκλογικό σώμα περί των προθέσεών τους και συγκεκριμένα, του πλήρους ή μερικού διαχωρισμού της Κοινοβουλευτικής απαρτίας από την συγκρότηση της Κυβέρνησης. Ας μας ενημερώσουν, ότι ο ρόλος των Βουλευτών θα είναι αποκλειστικά η Κοινοβουλευτική παρουσία και ψήφιση των νόμων και οι Κυβερνητικές θέσεις θα καλύπτονται από τρίτα πρόσωπα κατ’ επιλογή του Προέδρου του κόμματος και Πρωθυπουργού. Κάτι τέτοιο, θα είναι πιο έντιμο έναντι όλων των συμμετεχόντων εκ των ιδιοτήτων τους στην εκλογική διαδικασία αλλά και πιο έντιμο έναντι της Δημοκρατίας μας. Κοινώς, θα υπάρχει διαχωρισμός Κοινοβουλευτικής ομάδας και Κυβερνητικών θέσεων. Ας αναλογιστεί ο καθ’ ένας μας, αν γνωρίζει ή θυμάται κάποια πρόσωπα, τα οποία έχουν διατελέσει Υπουργοί ή Υφυπουργοί στις τελευταίες Κυβερνήσεις. Ακόμη και στην σημερινή Κυβέρνηση, όπου τα πρόσωπα αυτά ασκούν άμεση δημόσια εξουσία. Λόγω μηδενικής ή ελάχιστης προβολής πολλούς νυν και πρώην Υπουργούς και Υφυπουργούς δεν τους γνωρίζουμε, χωρίς αυτό να σημαίνει, ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν εκτέλεσαν ή εκτελούν με ορθό τρόπο τα καθήκοντά τους. Απλά, δεν είναι εκλεγμένα μέλη της Βουλής, δεν τους γνωρίσαμε κατά την προεκλογική περίοδο και αίφνης, τους μάθαμε στην ορκωμοσία τους και μέχρι εκεί. Το Πρωθυπουργικό προνόμιο της επιλογής των προσώπων που θα συγκροτήσουν την εκάστοτε Κυβέρνηση, πρέπει να είναι γνωστό στους πολίτες της χώρας, όχι ως προς τα πρόσωπα αλλά ως προς τον χώρο προελεύσεως των προσώπων αυτών – εκλεγμένοι ή μή εκλεγμένοι. Έτσι, θα οδηγηθούμε και στην αντίστοιχη νομοθετική ή Συνταγματική επιταγή, χωρίς αλλοίωση της μορφής του πολιτεύματος μας. Σε κάθε περίπτωση, δεν είναι αυτοσκοπός του πολίτη – ψηφοφόρου «να δει τον Βουλευτή του σαν Υπουργό». Είναι όμως δικαίωμα του πολίτη – ψηφοφόρου, να γνωρίζει εξ’ αρχής την εφαρμοσμένη πολιτική του κόμματος της επιλογής του στο σοβαρό θέμα της συγκροτήσεως της Κυβέρνησης. της Θάλειας Χούντα – δημοσιογράφου
Η χώρα αργά αλλά σταθερά προσπαθεί, να βρει εκ νέου τον βηματισμό της, δεδομένων των περιοριστικών μέτρων που είχαν εφαρμοσθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι επαγγελματικοί κλάδοι σταδιακά επαναλειτουργούν ή θα επαναλειτουργήσουν άμεσα με χρονοδιάγραμμα και όλοι πλέον αναρωτιούνται για την οικονομική πορεία των πραγμάτων. Ουδείς βεβαίως τρέφει αυταπάτες περί ευρωστίας αλλά οι ελπίδες αφορούν την βιωσιμότητα και την αντοχή για το μέλλον.
Τα μέτρα επανόδου στην καθημερινότητα ανακοινώθηκαν και έχουν να κάνουν με μια σταδιακή ένταξη στην καθημερινότητα, στα σχολεία, στα εμπορικά και αλλού..
Ιανουάριος 2020: μπαίνεις στην Τράπεζα φορώντας μάσκα και γάντια και σε δύο λεπτά έχει έρθει η μισή Αστυνομική δύναμη της πρωτεύουσας, για να σε συλλάβει για ληστεία.
Προς αποκατάσταση της αλήθειας. Μετά την ανακοίνωση της κατάργησης του Προγράμματος Στήριξης Επιστημόνων & Ελεύθερων Επαγγελματιών πληττόμενων από τον Covid-19 και του σάλου που έχει δημιουργηθεί για την κατάρτιση επιστημόνων και τα προβλήματα που εμφανίσθηκαν, ενημερώνουμε ότι: Όλα τα Κέντρα Δια Βίου Μάθησης και οι εργαζόμενοί τους ενήργησαν με άψογη επαγγελματικότητα και προσήλωση στα καθήκοντα που τους ανατέθηκαν, δουλεύοντας νυχθημερόν σε ασφυκτικές προθεσμίες και δύσκολες συνθήκες (covid 19, εορτές Πάσχα) για να ολοκληρώσουν το έργο που τους ανατέθηκε. Τα αντικείμενα της κατάρτισης ήταν επιλογή του Υπουργείου Εργασίας, το εκπαιδευτικό υλικό ήταν προϊόν των 7 ολοκληρωμένων συστημάτων τηλεκατάρτισης (γνωστά και ως πλατφόρμες τηλεκατάρτισης). Τα Κέντρα Διά Βίου Μάθησης δεν είχαν καμία συμμετοχή και λόγο ούτε στην επιλογή των αντικειμένων ούτε στην διαμόρφωση του εκπαιδευτικό υλικού. Ως εκ τούτου βεβαιώνουμε όλους, ότι τα Κέντρα Δια Βίου Μάθησης αποτελούν σοβαρούς ιδιωτικούς οργανισμούς εκπαίδευσης, που πραγματώνουν τον σκοπό τους με επαγγελματική ευσυνειδησία, προσφέροντας ποιοτικές σπουδές συνεργαζόμενοι και εκπροσωπώντας σε πολλές περιπτώσεις εγνωσμένης αξίας εκπαιδευτικά ιδρύματα του εξωτερικού. Και μάλιστα με τη μορφή της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης η οποία εκτός από σύγχρονη καθίσταται πλέον, υπό τις παρούσες συνθήκες και αναγκαία. Και ΑΣΦΑΛΩΣ δεν έχουν καμία σχέση με τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν στο πρόγραμμα τηλεκατάρτισης των επιστημόνων.
