άρθρα

Όπως κάθε επανάσταση αποτελεί μια τομή στα δεδομένα. Μια τομή που στόχο έχει να ξεκαθαρίσει το τοπίο των κόκκινων δανείων.

Η υγειονομική κρίση, ενίσχυσε τις αναμενόμενες μεταβολές σε επιμέρους τομείς της οικονομίας, ενώ σε ορισμένους άλλους διαμόρφωσε πρωτογενώς νέα δεδομένα.

Έχω αναφερθεί, στον κίνδυνο που δημιουργεί η άκρως προκλητική συμπεριφορά της Τουρκίας και αυτός ο κίνδυνος αφορά την εκ μέρους της δημιουργία ένοπλου επεισοδίου. Οι τελευταίες εξελίξεις σε διεθνές επίπεδο, σε συνδυασμό και με τα εσωτερικά προβλήματα της Τουρκίας, οδηγούν απ’ ευθείας στην οδό, που όλοι ή θεωρητικά όλοι, απεύχονται δηλ. στην άμεση πολεμική αναμέτρηση με την Χώρα μας.

Τα κρούσματα κορωνοϊού στη χώρα έχουν σταθερά ανοδική τάση, όπως δυστυχώς και των διασωληνωμένων και των συνανθρώπων μας που δεν τα κατάφεραν. Τα μέτρα εφαρμόζονται από την μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών και βασικός στόχος είναι η προστασία όλων μας δηλ. η ζωή μας.

Η πανδημία του κορωνοϊού έχει πολλές παρενέργειες σε πολλά επαγγέλματα και δραστηριότητες, όμως σε όσους βιοπορίζονται από δράσεις που αφορούν τέχνες και πολιτισμό και ανήκουν στον ελεύθερο επαγγελματικό στίβο η κατάσταση είναι αφόρητη.

Ο Τούρκος Πρόεδρος δεν σταματάει, να προκαλεί τις χώρες, που  στα σχέδιά του φαντάζουν εμπόδιο στον οθωμανικό ρόλο, που έχει μονομερώς χαρίσει στον εαυτό του αλλά και στον αντίστοιχο επεκτατισμό που τον ακολουθεί σαν φυσική συνέχεια. Δηλώσεις όπως, «Δεν υπάρχει κάποια δύναμη που μπορεί να σταθεί εμπόδιο στη χώρα μας. Δεν θα διστάσουμε να θυσιάσουμε μάρτυρες σε αυτήν τη μάχη. Είναι οι λαοί της Ελλάδας, της Γαλλίας κάποιων χωρών της βόρειας Αφρικής και του Κόλπου έτοιμοι να κάνουν τέτοιες θυσίες;», δεν χωρούν παρερμηνείας αλλά χωρούν ερμηνείες απτόμενες της λογικής και της Ιστορίας.

Ζημιά πέρα από κάθε πρόβλεψη έκανε η υπόθεση της Χρυσής Αυγής στον ΣΥΡΙΖΑ. Και όχι ανεξήγητα…

Η απόφαση του Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών, αναφορικά με τη δίκη ως κατηγορουμένων των μελών της Χρυσής Αυγής, σηματοδοτεί πολλά και σημαντικά τόσο ως προς το νομικό της σκέλος όσο και ως προς το κοινωνικό – πολιτικό της. Σε κάθε περίπτωση, η απόφαση αυτή είναι αναπόσπαστο μέρος της νεότερης ιστορίας μας και πλέον, αποτελεί σημείο αναφοράς.

Πολλά γεγονότα με κορυφαίο αυτό της επιδημίας του κορωνοϊου  έχουν επιδράσει σε πολλούς Έλληνες καταλυτικά. Αρκεί να παρατηρήσει κάποιος αυτά που λέγονται σε καφέ, σε κουρεία, σε λαϊκές αγορές, αλλά και να διαβάσει διάφορα στο διαδίκτυο θα προβληματιστεί σε μέγιστο βαθμό.

Το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, μέσα στα τόσα σοβαρά που βιώνουμε, αίφνης αποφάσισε την απονομή του παρασήμου του «Αστυνομικού Σταυρού» (ΦΕΚ αρ. φύλλου 1512/28-9-2020 τεύχος τρίτο) σε δέκα αστυνομικούς της ομάδας ΔΙ.ΑΣ., γιατί θέτοντας σε κίνδυνο την σωματική ακεραιότητά τους απεγκλώβισαν και βοήθησαν πολίτες κατά τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι.

Πριν από λίγες μέρες(14 Σεπτεμβρίου) έκλεισαν 60 χρόνια από την απώλεια ενός εμβληματικού λογοτέχνη, του Μ.Καραγάτση.

Πραγματοποιήθηκε πριν λίγες ημέρες στο Καστελόριζο εκδήλωση της Ολομέλειας των Δικηγορικών Συλλόγων της Χώρας, με θέμα «Η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών στην Ανατολική Μεσόγειο – νομικά ζητήματα και προκλήσεις». Μια εκδήλωση που, εκτός των Δικηγόρων και του Προέδρου της και Προέδρου του ΔΣΑ Δημήτρη Βερβεσού, τίμησαν ο π. Πρόεδρος της Δημοκρατίας, π. υπουργοί και βουλευτές των κομμάτων.

Ακούμε συνεχώς την Άγκυρα, να επιθυμεί ευθέως αλλαγή των συμφωνηθέντων στη Συνθήκη της Λωζάνης, η οποία οριοθέτησε τη σύγχρονη μετά τον σουλτάνο Τουρκία και η οποία την αποδέχτηκε και την συνυπόγραψε το 1923. Εν ολίγοις, η Τουρκία ανέκτησε την Ανατολική Θράκη, την Ίμβρο, την Τένεδο, την περιοχή της Σμύρνης, τα Στενά σε διεθνοποιημένη ζώνη και παραχώρησε στην Ιταλία τα Δωδεκάνησα. Αντί καταβολής πολεμικής αποζημίωσης από την Ελληνική πλευρά, αποδόθηκε στην Τουρκία το τρίγωνο Κάραγατς στη Θράκη.  

Αυτή την παραχώρηση των Δωδεκανήσων προσπαθεί η Τουρκία, με χάρτες, έγγραφα και ό,τι άλλο σκαρφίζεται, να αμφισβητήσει – συμπεριλαμβανομένων νησίδων κλπ – και να δημιουργήσει ένα νέα «καθεστώς» της αρεσκείας της και αποκλειστικά υπέρ των συμφερόντων της.

Πέραν αυτών, την τελευταία χρονική περίοδο αμφισβητεί ευθέως και ό,τι άλλο ονειρεύεται και συνδέεται άμεσα με τους υδρογονάνθρακες και τις έρευνες.

Όλες οι συνθήκες αποτελούν προϊόν πολέμων και έχουν σαν συμβαλλόμενα μέρη τους νικητές – οι οποίοι καθορίζουν τους όρους και τους ηττημένους – οι οποίοι απλά τους αποδέχονται. Η ισχύς τους είναι δεσμευτική έναντι και των τρίτων, μέχρις της όποιας μελλοντικής τροποποίησής τους από τα ίδια συμβαλλόμενα μέρη   

Με αυτά τα δεδομένα, η Τουρκία έχει την απαίτηση, να γίνει η Χώρα μας συνομιλητής της στις ανιστόρητες και ατεκμηρίωτες απαιτήσεις της.

Επί σειρά ετών το σύνολο των Καθηγητών Διεθνούς Δικαίου και των αρμοδίων Διπλωματών μας έχουν καταστήσει σαφές, προς κάθε πλευρά, το ισχύον καθεστώς στο Αιγαίο, όπως αυτό απορρέει από τις Συνθήκες που έχει συμβληθεί η Ελλάδα. Το νομικό αυτό καθεστώς έχουν αποδεχθεί και όλες οι Ελληνικές Κυβερνήσεις, περιβάλλοντάς το με την αντίστοιχη πολιτική βούληση.

Πέραν της Τουρκίας, θα πρέπει, να ανατρέξουμε στα Μνημόνια, που υπογράψαμε τα τελευταία χρόνια και να δούμε τι προβλέπουν για τον ορυκτό πλούτο, τους υδρογονάνθρακες κλπ, γιατί δεν πρέπει να λησμονούμε, ότι ακόμη χρωστάμε τα δάνεια και τα επιτόκια που λάβαμε. Το σε ποιους τα χρωστάμε, είναι γνωστό: σε αυτούς που με τις παρεμβάσεις τους προσπαθούν, να εξισώσουν πρόσωπα (Κράτη) και καταστάσεις. Γιατί το κάνουν αυτό; Μήπως τα Μνημόνια που ισχύουν, πέραν των διαχρονικών σχέσεων μεταξύ Χωρών, μας δίνουν μια λογική εξήγηση;

Αν στα παραπάνω, προσθέσουμε την τραγική θέση της Τουρκικής οικονομίας, τον εθνικισμό που καλλιεργεί συστηματικά – σαν αντίδοτο στη φτώχεια και τέλος, την μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του που έχει ο Ρ.Τ. Ερντογάν και την θέση του στην Τουρκική ιστορία, είναι κατανοητή απολύτως η στάση έναντι της Χώρας μας. Βεβαίως, το ότι είναι κατανοητή, σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει, ότι είναι και αποδεκτή.

Απαιτούνται προσεκτικοί χειρισμοί από πλευράς μας και η κάθε ενέργειά μας θα πρέπει, να συνδέεται άμεσα με την επόμενη αλλά και με την «σταθερά», που είναι οι ισχύουσες Συνθήκες. Σε κάθε περίπτωση, δεν έχουμε κανένα λόγο, να φοβηθούμε την Τουρκία αλλά το αντίθετο.

 της Θάλειας Χούντα – δημοσιογράφου

Με την τόνωση της οικονομίας, τη στήριξη των πολιτών, το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων, την ενίσχυση της εθνικής άμυνας, την προστασία της δημόσιας υγείας, την διασφάλιση των εθνικών θεμάτων «Χτίζουμε την Ελλάδα της Αυτοπεποίθησης»

Πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησε το πρώτο βιβλίο της Δικηγόρου Εύης Τζάκη με ποιήματα που διακρίνονται για την τόλμη και την ανοιχτοσύνη απέναντι στον έρωτα και στις ηδονές.

Οι τελευταίοι μήνες δοκιμάζουν έντονα τα αντανακλαστικά της Χώρας μας, σε πολλούς τομείς και σε πολλά επίπεδα.

Ο Βασίλης Τόλης είναι γνωστός ως Καρδιολόγος, αλλά και μέσα από τα ιατρικά συγγράμματα που έχει γράψει. Όμως, πριν λίγο καιρό έγραψε βιβλίο για την αρχαία Ελλάδα με τίτλο ΄΄ΕΝΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ από το 3.000 π.Χ έως το 31 π.Χ.΄΄ στο οποίο αναφέρεται σε Ιστορικά γεγονότα, πρόσωπα, αλλά και σε φιλοσοφικές διαστάσεις  που αφορούν την παραπάνω εποχή. Οι αναφορές σε πρόσωπα που άφησαν το στίγμα τους, αλλά και η διαχρονικότητα των ιδεών τους αναφέρονται μέσα στο βιβλίο, ενώ ο σύγχρονος Πανεπιστημιακός δάσκαλος Δημήτρης Λιαντίνης που  ΄΄έφυγε΄΄ από τη ζωή με έναν απροσδόκητο τρόπο αποτελεί ένα πρόσωπο έκπληξη για το βιβλίο. Σχετικά με την απορία αν το βιβλίο αποτελεί ιστορική έρευνα η απάντηση είναι πως το συγκεκριμένο συγγραφικό πόνημα έχει να κάνει με γνωστά πρόσωπα και γεγονότα της ανθρωπότητας τα οποία μέσα από κατανοητό τρόπο, αλλά με λόγια σύνταξη έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Να σημειωθεί πως εκτός από Διδάκτωρ Καρδιολογίας ο Βασίλης Τόλης είναι και απόφοιτος της Ιστορίας του Ελληνικού Πολιτισμού του ΕΑΠ Πάτρας.

Από μεριάς μας να ευχηθούμε καλοτάξιδο, μιας και περιέχει σημαντική ενημέρωση για την Αρχαία Ελληνική Ιστορία με τρόπο εύληπτο.

Του Γιώργου Ιγνατίου

Σταθερά και στον ίδιο «βηματισμό» συνεχίζει η Τουρκία την τακτική της στο Αιγαίο Πέλαγος, περισσότερο με τις ανιστόρητες και ανούσιες δηλώσεις παρά με κινήσεις που θα οδηγήσουν την κατάσταση στο απροχώρητο.

Ακόμη και τώρα, που η χώρα διέρχεται από τις πιο κρίσιμες περιόδους της στα εξωτερικά θέματα, οι πολιτικοί εκπρόσωποί μας κατόρθωσαν, ουδείς να μην ασχολείται με τα τεκτενόμενα εντός της Βουλής.

Για την συνεχιζόμενη προκλητική και επιθετική στάση της Τουρκίας έναντί μας και την ταυτόχρονη αντίδραση της Ελλάδας πρέπει να σταθμιστούν σε πραγματική βάση κάποια πράγματα, ώστε να αποτελέσουν έναν καλό οδηγό των επόμενων κινήσεών μας.

Η λαϊκή παροιμία «φωνάζει ο κλέφτης, για να φοβηθεί ο νοικοκύρης» μοιάζει, να έχει γίνει η αγαπημένη της Τουρκίας. Την χρησιμοποιεί δε εμπράκτως προς κάθε γείτονά της, ανεξαρτήτως του ότι δεν έχει να παρουσιάσει κανένα σοβαρό αποτέλεσμα.

Έχουμε ανοικτά όλα τα μέτωπα στα εθνικά θέματα και το Φθινόπωρο είναι σίγουρο, ότι θα δρομολογήσει εξελίξεις και μάλιστα, σοβαρές και επί της ουσίας. Έχουμε ανοικτό το μέτωπο του τουρισμού και της οικονομίας με το οποίο είναι ταυτόσημο και δεν αποδίδει κατ’ ελάχιστο τα αναμενόμενα. Δυστυχώς όμως, έχουμε ανοικτό και το μέτωπο με τον κορωνοϊό, στον οποίο αποδεικνύεται από τα καθημερινά δεδομένα, ότι δώσαμε χώρο ύπαρξης. Πρωτόγνωρες και πολύ δύσκολες ήταν οι χειμερινές εμπειρίες μας από τον κορωνοϊό, από τις οποίες όμως εξήλθαμε νικητές και με τις ελάχιστες απώλειες, σε σχέση με τα υπόλοιπα Κράτη. Ήταν λογικό και αναμενόμενο με την λήξη των μέτρων, να δημιουργηθεί ένα κλίμα άνεσης και χαλάρωσης, όπως ήταν λογικό και αναμενόμενο, ότι η νεολαία μας θα ήταν η πρώτη, που θα σηματοδοτούσε την όποια επιστροφή στις συνθήκες καθημερινότητας προ Φεβρουαρίου.

Οι Ένοπλες Δυνάμεις είχαν την ευκαιρία τις τελευταίες ημέρες, να αποδείξουν σε όλους την ικανότητά τους τόσο στην άμεση και αποτελεσματική κινητοποίηση όσο και στην αποτροπή σκέψεων ή αποφάσεων που είχαν ληφθεί και στην πορεία αναθεωρήθηκαν. Όλο το δυναμικό και όλα τα μέσα βρέθηκαν στις θέσεις τους και στον χρόνο που προβλεπόταν. Το κυριότερο δε: κανένας δεν ήταν σίγουρος για την πορεία των πραγμάτων, κοινώς δεν ήταν «άλλη μία άσκηση» απ’ αυτές που εκτελούνται ανά τακτά διαστήματα.

Πρέπει, να είναι κάποιος αφελής στον μέγιστο βαθμό, για να μην μπορεί να «διαβάσει» τι κινήσεις της Τουρκίας. Όλα είναι καθαρά και έχουν λεχθεί και αποτυπωθεί με λεπτομέρειες, που δεν χωρούν την όποια αμφισβήτηση. Η Τουρκία έχει προγραμματίσει, έχει ετοιμάσει και θα εφαρμόσει την σύγκρουση με την Ελλάδα.

Βήμα προς βήμα υλοποιούνται, όσα θεωρούσαμε απίθανα από την Τουρκία και μάλιστα, παρ’ όλο που πολλές φορές οι «ειδικοί αναλυτές» μας τα είχαν θεωρήσει παράλογα, ακόμη περισσότερα και σε ευρύ κύκλο περιοχών. Ποιος είχε αναλύσει τα δεδομένα στη Συρία ή στην Λιβύη ή τις σχέσεις Τουρκίας και Ρωσίας; Κατά κύριο λόγο, αρκούμαστε σε εσωτερικές αναλύσεις, οι οποίες είτε ικανοποιούν τα πρόθυμα αυτιά είτε σε γενικές γραμμές αναφέρουν κάτι, χωρίς όμως εξειδίκευση ως προς το τελικό αποτέλεσμα.

Τα γεγονότα εξελίσσονται με πιο γρήγορους ρυθμούς, απ’ αυτούς που επιθυμούμε και το ερώτημα είναι, αν είμαστε έτοιμοι να τα αντιμετωπίσουμε. Και για να είμαστε έτοιμοι, απαιτείται προετοιμασία σε πολλούς τομείς, η οποία δυστυχώς δεν υπάρχει στην ευρεία κοινωνική πλειοψηφία. Πρωτίστως, δεν υπάρχει στον ψυχολογικό τομέα και στο υψηλό φρόνημα που είναι απαραίτητα εφόδια. Επίσης, δεν υπάρχει στην σωστή εξειδικευμένη ενημέρωση και ως προς τις ενέργειες που πρέπει ο καθένας να κάνει σε δεδομένη στιγμή. Δεν υπάρχει, μάλλον, ούτε καν σαν σκέψη στους αρμόδιους, να διαταράξουν την «ευδαιμονία» του λαού και ως συνήθως, θα τρέχουν την υστάτη στιγμή.

Μέχρι στιγμής, ο καναπές (υπό την στενή και ευρεία έννοια) είναι ο αδιαφιλονίκητα κερδισμένος, έχοντας βάλει πολύ γερές βάσεις για διατήρηση της κατάστασης αυτής και στο μέλλον. Τίποτα δεν μοιάζει ικανό, να σηκώσει τον πληθυσμό από τον καναπέ του αλλά και τα συνοδευτικά του. Πολλοί δε συμπολίτες μας έχουν άποψη για όλους και για όλα, σαν απόρροια της σοφίας που έχουν αποκτήσει από τις πολύωρες αναζητήσεις του καναπέ τους. Στο όμορφο αυτό έπιπλο του σπιτιού μοιάζει η σύγχρονη Ελλάδα, να έχει εναποθέσει το μέλλον της σε πολλούς τομείς. Την στιγμή μάλιστα που από απλό οικιακό έπιπλο το έχει αναγάγει σε τρόπο ζωής και σκέψης. Ο μόνος αντίπαλος του καναπέ αυτή την στιγμή είναι το διαδίκτυο. Και εδώ όμως έχουμε δώσει την λύση: από τον καναπέ λειτουργούμε και το διαδίκτυο και έχουμε ενώσει δύο «τεράστιες δυνάμεις».

Από την πλευρά της η Τουρκία μοιάζει να έχει απαξιώσει πλήρως τους καναπέδες της και έχει σε πλήρη ενσυνείδητη εγρήγορση τον πληθυσμό αλλά και τον στρατό της. Σαφείς επιδιώξεις, σαφής ενημέρωση και σαφείς ενέργειες. Απλά και καθαρά.

Ας μεριμνήσουν οι πολιτικοί μας, ώστε να σηκωθούν πρώτοι από τους καναπέδες τους (στην ευρεία έννοια) και με αποφασιστικότητα να ξεκαθαρίσουν προς κάθε πλευρά, ότι είμαστε έτοιμοι. Έτοιμοι ακόμη και για πόλεμο, παρ’ ότι αυτή η λέξη μοιάζει να προκαλεί γενικευμένη ανατριχίλα. Από την στιγμή που η Τουρκία θα μπει σε Ελληνικό έδαφος, θα έχουμε πόλεμο. Είτε μας αρέσει είτε όχι. Και το σωστό είναι, να συνηθίζουμε, να μας αρέσει, γιατί η πραγματικότητα είναι σκληρή και το ίδιο σκληρά πρέπει να την αντιμετωπίσουμε. Άλλως, πάνω στον καναπέ θα μας βρουν όλα τα άσχημα και τότε δεν θα έχουμε πλέον την πολυτέλεια της αμπελοφιλοσοφίας.

Και μέχρι οι πολιτικοί μας να φροντίσουν, να αλλάξουν τακτική, ας κλείσουμε τα τηλεπαιχνίδια και τις λοιπές ανοησίες και, για αρχή, ας ανατρέξουμε στον Ηρόδοτο και τον Θουκυδίδη. Σίγουρα τότε θα είμαστε στην αρχή του κέρδους.

 της Θάλειας Χούντα – δημοσιογράφου

Ο Πρόεδρος της Τουρκίας είχε εξαγγείλει πριν από καιρό την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί και ακολουθώντας την γραμμή που τον εξυπηρετούσε, το έπραξε. Επίσης, πριν από καιρό, έχει κάνει γνωστές τις προθέσεις του για γεωτρήσεις εντός του Ελληνικού θαλάσσιου χώρου και ευθεία αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας. Τέλος, δεν έχει κρύψει από κανέναν τις βλέψεις του για αναβίωση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Πρέπει, να του αναγνωρίσουμε, ότι είναι συνεπής με τις εξαγγελίες του.

Κάθε ημέρα που περνάει, ανεβαίνει περισσότερο το θερμόμετρο στο θέμα με την Τουρκία και, πλέον, όλα δείχνουν, ότι δεν θα αποφευχθεί η ένοπλη αναμέτρηση – με όποια μορφή ή ονομασία της δώσει ο καθένας και για τους δικούς του λόγους.

Με τα εθνικά θέματα σε πλήρη εξέλιξη και με ημερομηνίες «σταθμό» περί πραγματοποίησης απειλών να πλησιάζουν, αντί η Χώρα να προετοιμάζεται για παν ενδεχόμενο και σε κάθε επίπεδο, όλοι έχουν στρέψει το βλέμμα σε όσα συμβαίνουν στο εσωτερικό πολιτικό πεδίο και δη στην παρακολούθηση των πάντων από τους πάντες.

Η οικονομική δραστηριότητα της χώρας έχει επανεκκινήσει και πλέον να έχουμε μία εικόνα της αγοράς και της συμπεριφοράς του καταναλωτικού κοινού. Κοινή αποδοχή είναι, ότι μία λέξη αποτυπώνει ακριβώς αυτό που συμβαίνει: Συγκρατημένα.

Μετά την άρση των μέτρων που είχαν επιβληθεί για την πανδημία του κορωνοϊού, όλοι έπρεπε να έχουμε τεταμένη την προσοχή μας στην πρόληψη της μετάδοσης. Μάσκες, αντισηπτικά και απόσταση ασφαλείας είχαν γίνει και παραμένουν σπουδαίο μέρος της καθημερινότητάς μας, με διακύβευμα την υγεία μας.

Η διπλωματία ανέκαθεν αποτελεί το «βαρύ πυροβολικό» κάθε χώρας αφού η παρουσία της είναι επιβεβλημένη τόσο στην διαμόρφωση καταστάσεων – ισορροπιών – εξελίξεων όσο και στην διασφάλιση όσων διεθνώς αποτελούν τους βασικούς κανόνες που διέπουν τις σχέσεις κρατών.

Πολλές φορές έχει τεθεί το ερώτημα, αν η διπλωματία αρκεί από μόνη της για την έλευση του επιθυμητού αποτελέσματος ή απαιτείται συνεπικούρησή της. Η απάντηση, μέσω της ιστορίας, είναι, ότι υπάρχουν πολλές φορές, όπου η διπλωματία εξαντλείται και πλέον αναλαμβάνουν δράση άλλοι τομείς της κρατικής φαρέτρας.

Σήμερα, η χώρα μας δέχεται και ανέχεται την πολύμηνη και υστερική πολύπλευρη επίθεση εκ μέρους της Τουρκίας, η οποία δοκιμάζει τις αντοχές μας σε κάθε κατεύθυνση. Πρόσφατο παράδειγμα η προσπάθεια παράνομης εισόδου μεταναστών από τον Έβρο, η αντίθετη σε κάθε έννοια δικαίου οριοθέτηση ΑΟΖ με την Λιβύη, η προσπάθεια γεωτρήσεων στην Κυπριακή ΑΟΖ και εσχάτως, η απειλή για έρευνες εντός της Ελληνικής ΑΟΖ.

Ο διπλωματικός μαραθώνιος εκ μέρους ης Ελλάδας έχει αρχίσει και συνεχίζεται άοκνα, με μόνη προσπάθεια να αναδειχθεί το δίκαιο των θέσεών μας, μέσω του παρανόμου της Τουρκίας. Εύλογα, κάποιος μπορεί να αναρωτηθεί, γιατί απαιτείται τέτοιος αγώνας, όταν το ορθό είναι αυταπόδεικτο; Η απάντηση είναι πολύπλευρη και έχει να κάνει με τις ισορροπίες που επιδιώκουν διάφορες Δυνάμεις τόσο στον συγκεκριμένο τόπο όσο και τον συγκεκριμένο χρόνο. Κοινώς, το «δίκαιο» ενίοτε οριοθετείτε με διαφορετικό τρόπο από τον κοινώς αντιληπτό.

Παράλληλα, επικουρικά στον διπλωματικό αγώνα θερμαίνει τις μηχανές του και ο στρατιωτικός μηχανισμός της χώρας. Ένας μηχανισμός, ο οποίος και αυτός ιστορικά έχει αποδειχθεί, ότι αποτελεί εξ’ ίσου σημαντικό βραχίονα διαμόρφωσης καταστάσεων και ο οποίος λειτουργεί ή πρέπει να λειτουργεί σε πλήρη συνεννόηση με την διπλωματία.  

Οι Ένοπλες Δυνάμεις μας αποτελούν τον διαχρονικό εγγυητή της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας και χαίρουν της απολύτου εμπιστοσύνης του λαού. Διαθέτουν δε, τα μέσα και την θέληση για να επιτύχουν στην όποια αποστολή τους ανατεθεί, έχοντας εκπαιδευτεί για τον σκοπό αυτό. Η «Δύναμή» τους είναι αποτρεπτική λόγω της ισχύος τους αλλά και παρεμβατική, όπου κριθεί αναγκαίο για επιχειρήσεις.  

Τόσο η διπλωματία όσο και οι Ένοπλες Δυνάμεις υπόκεινται στην πολιτική εξουσία, η οποία έχει την διακυβέρνηση της χώρας και αποφασίζει για τις μονομερείς ή συντονισμένες δράσεις τους. Δράσεις, που από το αποτέλεσμα που θα φέρουν, θα καθορίσουν στην ουσία την συνέχεια της Πατρίδας. Εναπόκειται λοιπόν στην Κυβέρνηση, να αποφασίσει το πώς και πότε θα χρησιμοποιήσει τον κάθε μηχανισμό της, συνυπολογιζομένης πάντα και της ψυχολογίας των μελών του.

Οι επόμενες ημέρες απαιτούν λεπτή ισορροπία εκ μέρους της χώρας στις κινήσεις της, οι οποίες πρέπει να διέπονται και να έχουν έναν κοινό παρονομαστή: την αποφασιστικότητα. Έχοντας πλήρη συναίσθηση των όσων συμβαίνουν και όσων υπολογίζεται να συμβούν, δεν πρέπει να ακολουθήσουμε τις εξελίξεις αλλά να τις διαμορφώσουμε με στιβαρότητα.

Είναι τώρα μία από αυτές τις ιστορικές στιγμές που παρουσιάζονται στη διαδρομή της χώρας και αναλόγως του χειρισμού της, θα διαμορφώσει την μελλοντική πορεία της. Είμαστε εδώ και είμαστε ενωμένοι, για να πετύχουμε.

της Θάλειας Χούντα – δημοσιογράφου 

Η Κυβέρνηση στο χρονικό διάστημα που έχει μεσολαβήσει από τις εκλογές, έχει κάνει αρκετά πράγματα και όλες οι ενδείξεις, προ εποχής μέτρων κορωνοϊού, ήταν αισιόδοξες για την οικονομική πορεία της χώρας. Αυτό δε, έχει αναγνωριστεί από κάθε πλευρά και ανεξαρτήτως πολιτικής εμπάθειας του καθ’ ενός.

Οι τελευταίες Κυβερνήσεις της χώρας μας έχουν αρχίσει και εφαρμόζουν ένα νέο «μοντέλο» επάνδρωσης των Κυβερνητικών θέσεων και ειδικότερα των Υπουργών και Υφυπουργών. Μέχρι πριν κάποια χρόνια οι πολίτες γνώριζαν και θεωρούσαν αυτονόητο, ότι με  Πρωθυπουργική απόφαση οι Υπουργικές θέσεις θα καλυφθούν από εκλεγμένους Βουλευτές. Το ίδιο δε, θεωρούσαν αυτονόητο και οι ίδιοι οι Βουλευτές. Αργά αλλά σταθερά αυτό το δεδομένο έχει αλλάξει στην πράξη και παρατηρούμε, ότι οι Πρωθυπουργοί καταφεύγουν όλο και περισσότερο σε εξωκοινοβουλευτικά πρόσωπα, τα οποία υπουργοποιούν.

Με τις ενέργειες αυτές πρέπει να ξεκαθαρίσουμε, ότι δεν έχουμε Συνταγματική ή άλλη νομοθετική παραβίαση. Έχουμε όμως ένα «κενό», το οποίο θα πρέπει να αποσαφηνιστεί και αυτό για πολλούς λόγους.

Πρώτα απ’ όλα, οι ψηφοφόροι επιλέγουν ένα πολιτικό κόμμα, που τους εκπροσωπεί μέσω των πολιτικών θέσεών του και του προγράμματος που θα εφαρμόσει. Το κόμμα αυτό συγκροτείται κοινοβουλευτικά από τους Βουλευτές που θα εκλεγούν, οι οποίοι ως υποψήφιοι είναι οι άμεσοι αντιπρόσωποί του προς τον λαό, καθ’ όλη την προεκλογική περίοδο. Μια προεκλογική περίοδος που για τους υποψηφίους είναι δαπανηρή και σωματικά και ψυχικά αρκετά επιβαρυμένη.

Κατόπιν, ο ψηφοφόρος επιλέγει, να σταυροδοτήσει κάποιον ή κάποιους υποψηφίους Βουλευτές και δι’ αυτών να πλειοδοτήσει το κόμμα της επιλογής του αλλά και ο ίδιος να έχει άμεση πρόσβαση στο εκλεγμένο στη νομοθετική εξουσία πρόσωπο.

Αν το κόμμα πλειοψηφήσει, γνωρίζαμε από την εφαρμοσμένη πρακτική, ότι η Κυβέρνηση θα απαρτιστεί στο συντριπτικό της ποσοστό – αν όχι καθ’ ολοκληρία - εκ των εκλεγμένων Βουλευτών, όπου και κάποιοι θα υπουργοποιηθούν. Το ίδιο γνώριζαν και οι Βουλευτές.

Το «κενό» που αναφέρεται, έγγυται στο γεγονός, ότι η Κυβερνήσεις πλέον απαρτίζονται κατά μεγάλη πλειοψηφία από μή εκλεγμένους Βουλευτές και αυτό θέτει ένα σοβαρό ερώτημα, ως προς τις οφειλόμενες ξεκάθαρες προεκλογικές θέσεις, τις οποίες πρέπει να έχουν τα πολιτικά κόμματα. Δηλαδή, πρέπει ευθέως και χωρίς τις όποιες παρερμηνείες, να ενημερώνουν το εκλογικό σώμα περί των προθέσεών τους και συγκεκριμένα, του πλήρους ή μερικού διαχωρισμού της Κοινοβουλευτικής απαρτίας από την συγκρότηση της Κυβέρνησης. Ας μας ενημερώσουν, ότι ο ρόλος των Βουλευτών θα είναι αποκλειστικά η Κοινοβουλευτική παρουσία και ψήφιση των νόμων και οι Κυβερνητικές θέσεις θα καλύπτονται από τρίτα πρόσωπα κατ’ επιλογή του Προέδρου του κόμματος και Πρωθυπουργού.

Κάτι τέτοιο, θα είναι πιο έντιμο έναντι όλων των συμμετεχόντων εκ των ιδιοτήτων τους στην εκλογική διαδικασία αλλά και πιο έντιμο έναντι της Δημοκρατίας μας. Κοινώς, θα υπάρχει διαχωρισμός Κοινοβουλευτικής ομάδας και Κυβερνητικών θέσεων.

Ας αναλογιστεί ο καθ’ ένας μας, αν γνωρίζει ή θυμάται κάποια πρόσωπα, τα οποία έχουν διατελέσει Υπουργοί ή Υφυπουργοί στις τελευταίες Κυβερνήσεις. Ακόμη και στην σημερινή Κυβέρνηση, όπου τα πρόσωπα αυτά ασκούν άμεση δημόσια εξουσία. Λόγω μηδενικής ή ελάχιστης προβολής πολλούς νυν και πρώην Υπουργούς και Υφυπουργούς δεν τους γνωρίζουμε, χωρίς αυτό να σημαίνει, ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν εκτέλεσαν ή εκτελούν με ορθό τρόπο τα καθήκοντά τους. Απλά, δεν είναι εκλεγμένα μέλη της Βουλής, δεν τους γνωρίσαμε κατά την προεκλογική περίοδο και αίφνης, τους μάθαμε στην ορκωμοσία τους και μέχρι εκεί.

Το Πρωθυπουργικό προνόμιο της επιλογής των προσώπων που θα συγκροτήσουν την εκάστοτε Κυβέρνηση, πρέπει να είναι γνωστό στους πολίτες της χώρας, όχι ως προς τα πρόσωπα αλλά ως προς τον χώρο προελεύσεως των προσώπων αυτών – εκλεγμένοι ή μή εκλεγμένοι. Έτσι, θα οδηγηθούμε και στην αντίστοιχη νομοθετική ή Συνταγματική επιταγή, χωρίς αλλοίωση της μορφής του πολιτεύματος μας.

Σε κάθε περίπτωση, δεν είναι αυτοσκοπός του πολίτη – ψηφοφόρου «να δει τον Βουλευτή του σαν Υπουργό». Είναι όμως δικαίωμα του πολίτη – ψηφοφόρου, να γνωρίζει εξ’ αρχής την εφαρμοσμένη πολιτική του κόμματος της επιλογής του στο σοβαρό θέμα της συγκροτήσεως της Κυβέρνησης.

 της Θάλειας Χούντα – δημοσιογράφου

Η χώρα αργά αλλά σταθερά προσπαθεί, να βρει εκ νέου τον βηματισμό της, δεδομένων των περιοριστικών μέτρων που είχαν εφαρμοσθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι επαγγελματικοί κλάδοι σταδιακά επαναλειτουργούν ή θα επαναλειτουργήσουν άμεσα με χρονοδιάγραμμα και όλοι πλέον αναρωτιούνται για την οικονομική πορεία των πραγμάτων. Ουδείς βεβαίως τρέφει αυταπάτες περί ευρωστίας αλλά οι ελπίδες αφορούν την βιωσιμότητα και την αντοχή για το μέλλον.

Τα μέτρα επανόδου στην καθημερινότητα ανακοινώθηκαν και έχουν να κάνουν με μια σταδιακή ένταξη στην καθημερινότητα, στα σχολεία, στα εμπορικά και αλλού..

Ιανουάριος 2020: μπαίνεις στην Τράπεζα φορώντας μάσκα και γάντια και σε δύο λεπτά έχει έρθει η μισή Αστυνομική δύναμη της πρωτεύουσας, για να σε συλλάβει για ληστεία.

Προς αποκατάσταση της αλήθειας. 

Μετά την ανακοίνωση της κατάργησης του Προγράμματος Στήριξης Επιστημόνων & Ελεύθερων Επαγγελματιών πληττόμενων από τον Covid-19 και του σάλου που έχει δημιουργηθεί για την κατάρτιση επιστημόνων και τα προβλήματα που εμφανίσθηκαν, ενημερώνουμε ότι: 

Όλα τα Κέντρα Δια Βίου Μάθησης και οι εργαζόμενοί τους ενήργησαν με άψογη επαγγελματικότητα και προσήλωση στα καθήκοντα που τους ανατέθηκαν, δουλεύοντας νυχθημερόν σε ασφυκτικές προθεσμίες και δύσκολες συνθήκες (covid 19, εορτές Πάσχα) για να ολοκληρώσουν το έργο που τους ανατέθηκε. 

Τα αντικείμενα της κατάρτισης ήταν επιλογή του Υπουργείου Εργασίας, το εκπαιδευτικό υλικό ήταν προϊόν των 7 ολοκληρωμένων συστημάτων τηλεκατάρτισης (γνωστά και ως πλατφόρμες τηλεκατάρτισης). Τα Κέντρα Διά Βίου Μάθησης δεν είχαν καμία συμμετοχή και λόγο ούτε στην επιλογή των αντικειμένων ούτε στην διαμόρφωση του εκπαιδευτικό υλικού.    

Ως εκ τούτου βεβαιώνουμε όλους, ότι τα Κέντρα Δια Βίου Μάθησης αποτελούν σοβαρούς ιδιωτικούς οργανισμούς εκπαίδευσης, που πραγματώνουν τον σκοπό τους με επαγγελματική ευσυνειδησία, προσφέροντας ποιοτικές σπουδές συνεργαζόμενοι και εκπροσωπώντας σε πολλές περιπτώσεις εγνωσμένης αξίας εκπαιδευτικά ιδρύματα του εξωτερικού. Και μάλιστα με τη μορφή της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης η οποία εκτός από σύγχρονη καθίσταται πλέον, υπό τις παρούσες συνθήκες και αναγκαία. 

Και ΑΣΦΑΛΩΣ δεν έχουν καμία σχέση με τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν στο πρόγραμμα τηλεκατάρτισης των επιστημόνων.

Εν μέσω κορονοϊού και όλων όσων συνεπάγεται αυτή η πανδημία για την υγεία και την καθημερινότητά μας, συνεχίζονται τα προβλήματα και με την Τουρκία. Οι συνεχείς παραβιάσεις σε αέρα, οι ρητορικές φανφάρες, κάθε είδους ψέματα και ό,τι άλλο υπάρχει, το χρησιμοποιεί η Κυβέρνηση της γείτονος, στην απέλπιδα προσπάθειά της να αποδείξει όσα φαντάζεται.

Συνεχίζονται τα μέτρα που έχουν ληφθεί λόγω του κορωναϊού και συνακόλουθα, συνεχίζει η ζωή μας στους ρυθμούς που αναγκαστικά μας έχουν επιβληθεί.

Ξεθάρρεψε ο κόσμος. Λόγω βελτίωσης του καιρού… και βαρεμάρας από την πολύ κλεισούρα άρχισε τις βόλτες.

 Με εξοδόχαρτο και μια καλή δικαιολογία βέβαια, αλλά το σουλάτσο ξεκίνησε.

Αγαπητοί φίλες και φίλοι, αποφάσισα να γράψω μερικές σύντομες σκέψεις όσον αφορά την καινούργια πραγματικότητα που αντιμετωπίζουμε. 

Μοιάζει ατελείωτος ο χρόνος που διανύουμε μεσούσης της πανδημίας τόσο ως προς τις προσπάθειες ανεύρεσης του κατάλληλου φαρμάκου όσο και ως προς τα περιοριστικά μέτρα που έχουν ληφθεί.

Απλόχερα, και χωρίς δεύτερη σκέψη μοίρασε τα δισεκατομμύρια ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ.

Από όσα είπε η κυβέρνηση, έβαλε ακόμη δέκα και έκανε αντιπολιτευτική ρελάνς.

Καλά και άγια τα μέτρα που λαμβάνει η κυβέρνηση για τον περιορισμό της εξάπλωσης της πανδημίας.  Και επιβεβλημένα… αλίμονο! Δεν παίζουν με τέτοια πράγματα…

Όταν γραφόταν πριν από κάποιες δεκαετίες το τέλος της μικρής μας πόλης θέλοντας να καταδείξει τη δυσκολία προσαρμογής σε νέα δεδομένα, κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί πόσο το συγκεκριμένο μυθιστόρημα θα ήταν επίκαιρο στις μέρες μας.

Δεν είναι -καθόλου-εύκολο όταν συναντάει κάποιος έναν άλλο άνθρωπο να φεύγει μακριά-κάτι που γίνεται.

Δεν είναι καθόλου εύκολο να μην μπορεί να συναντηθεί κάποιος με έναν άλλο άνθρωπο.

Εξίσου δεν είναι εύκολο παιδιά που έχουν ανάγκη εκτόνωσης-ιδιαίτερα αυτά-να είναι κλεισμένα στο σπίτι, το ίδιο και οι νέοι άνθρωποι που η δίψα για ζωή ξεχειλίζει.

Τα στοιχεία δίνουν πάνω από 30% αύξηση της ενδοοικογενειακής βίας τις μέρες του κορονοϊού.

Οι άνθρωποι σε παγκόσμιο επίπεδο δοκιμάζονται, τα όρια τους διαφέρουν ανάλογα με την περίπτωση. Δεν είναι τυχαίο που η συνωμοσιολογία έχει κορυφωθεί.

Οι συμβουλές που δίνονται από ειδικούς είναι πολλές, όμως πως θα τις διαχειριστεί ο κάθε άνθρωπος εναπόκειται στην κρίση του, αλλά και στις αντοχές του. Η αλληλεγγύη και η υπομονή είναι απαραίτητες για όσο καιρό κρατήσει η υφιστάμενη κατάσταση.

Ας ευχηθούμε και ας ελπίσουμε για όσο δυνατόν λιγότερες απώλειες στα πολλά επίπεδα που έχει παρενέργειες ο κορονοϊός.

Του Γιώργου Ιγνατίου

Η πανδημία του κορωναϊού πλήττει με σφοδρότητα τον πλανήτη μας, με τις χώρες της Γηραιάς Ηπείρου όχι μόνο να μην αποτελούν εξαίρεση αλλά τουναντίον, να αποτελούν τα σημεία αναφοράς ως προς τους αριθμούς κρουσμάτων και απωλειών. Πέραν δε των γενικών ιατρικών οδηγιών και κατευθύνσεων από τον ΠΟΥ κάθε χώρα έχει αναλάβει μόνη της την διαχείριση της πανδημίας στο εσωτερικό της τόσο με την λήψη των πιο πρόσφορων μέτρων όσο και με τις αναγκαίες προμήθειες του ιατρικού εξοπλισμού.

Μέχρι του σημείου αυτού όλα είναι λογικά.

Τα εκτός λογικής είναι όσα βιώσαμε και βιώνουμε σε επίπεδο αποφάσεων ορισμένων χωρών – μελών αλλά και σε επίπεδο κεντρικών αποφάσεων εντός των αρμοδίων Οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συγκεκριμένα, γίναμε δέκτες ενεργειών από χώρες, οι οποίες σταμάτησαν την διαδρομή ιατρικών εξοπλιστικών φορτίων προς άλλες χώρες ή δεν επέτρεψαν την εκτέλεση παραδόσεων ή δεν προσέφεραν την στοιχειωδώς καλή εννοούμενη ¨χείρα φιλίας¨ προς την γείτονα χώρα. Επίσης, η στάση της Γερμανίας, της Ολλανδίας και κάποιων άλλων χωρών, αναφορικά με την οικονομική διαχείριση της κρίσης, οδήγησε στα άκρα την εσωτερική θεσμική κατάσταση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η λήψη αποφάσεως παρατάθηκε για κάποιες ημέρες.

Εύλογα οι πολίτες των πληττόμενων χωρών θέτουν το ερώτημα, κατά πόσο υφίσταται η Ευρωπαϊκή Ένωση σύμφωνα με τις Καταστατικές θεμελιώδεις αρχές της. Και εύλογα θέτουν και την αρχική απάντηση, πως δεν έχουν γίνει αποδέκτες καμίας έμπρακτης στήριξης. Κοινώς, στα δύσκολα τους δεν ήταν εκεί κανένας Ευρωπαίος – από τους ισχυρούς, να τους συμπαρασταθεί στην πράξη.

Εμείς σαν χώρα είχαμε την ¨ευκαιρία¨, να μάθουμε πιο νωρίς απ’ όλους την έννοια της «βοήθειας» κατά τα χρόνια της οικονομικής κρίσης και σίγουρα, δεν μας εκπλήσσει η συμπεριφορά αυτή.  

Τριγμοί υπάρχουν πλέον πολλοί και εμφανείς στη συνοχή του Ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Απομένει, να δούμε στην πορεία το μέγεθός τους και κυρίως, κατά πόσο θα έχουν κύριο ρόλο στον σκελετό του οικοδομήματος αυτού.

Είναι γεγονός, ότι την παρούσα στιγμή ορθώς έχει προταθεί η ανθρώπινη ζωή ως το μείζον. Είναι γεγονός επίσης, ότι η οικονομία θα αποτελέσει την επόμενη σκακιέρα, πάνω στην οποία θα γίνουν οι κινήσεις τακτικής και στρατηγικής. Και οι κινήσεις αυτές θα είναι μεγάλες, δεδομένου ότι και η δοκιμασία της οικονομίας είναι μεγάλη και πρωτοφανής για καιρό ειρήνης. Εξ’ αυτών δε, θα κριθεί σε οριστικό βαθμό η πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και εν γένει, η πορεία της παγκοσμιοποίησης.

Η σχετική παροιμία μας περί «αν έχεις, νύχια να ξυστείς», μάλλον θα τύχει εφαρμογής για μία ακόμη φορά. Και μάλλον, σαν χώρα θα μας βρει «χωρίς νύχια» …

της Θάλειας Χούντα – δημοσιογράφου

Από πού να το πιάσει και που να καταλήξει κανείς με αυτόν τον κορωναϊό και τα όσα έχει προκαλέσει σε όλον τον πλανήτη…

Πρωτόγνωρα πράγματα και πολύ σοβαρές καταστάσεις βιώνουμε το τελευταίο διάστημα. Γεγονότα που μόνο σε ταινίες, ίσως, είχαμε δει και τις σχολιάζαμε ως προς την φαντασία του σεναριογράφου!

Η κατάσταση στον Έβρο παραμένει ενεργή, δεδομένου ότι παραμένουν ενεργές και οι κινήσεις εκ μέρους της Τουρκίας, η οποία με κάθε μή νόμιμο τρόπο ωθεί προς την χώρα μας, όλο αυτό τον κόσμο που συγκέντρωσε στα σύνορα. Οι εικόνες έχουν αποδείξει την άμεση συμμετοχή και πλήρη αρωγή του Τουρκικού κράτους σε αυτή την τεράστια μετακίνηση των ανθρώπων από το εσωτερικό της προς τα σύνορα, όπως έχουν αποδείξει και τη στόχευση προς εμάς, αφού κανένας πρόσφυγας ή μετανάστης δεν κατευθύνθηκε προς τα σύνορα με την Βουλγαρία. Μην ξεχνάμε, ότι η Βουλγαρία, όπως και εμείς, ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση και αν το όνειρο όλων αυτών είναι η είσοδος σε Ευρωπαϊκό έδαφος, θα ήταν απορίας άξιον η αποκλειστική επιλογή τους στα σύνορά μας στον Έβρο.

Βιώνουμε άλλη μία πρωτόγνωρη και ταυτοχρόνως σοβαρή κατάσταση, αναφορικά με το μέγα θέμα των προσφυγικών ροών προς την χώρα μας. Η Τουρκία έπραξε αυτό που διατυμπάνιζε σαν απειλή δηλ. άνοιξε τα σύνορά της και ανέλεγκτα – πλην όμως άκρως μεθοδικά και ελεγχόμενα – άφησε χιλιάδες ανθρώπους, να προσεγγίσουν τα σύνορά μας και με κάθε τρόπο να προσπαθούν, να τα παραβιάσουν και να εισέλθουν σε Ελληνικό έδαφος.

Η Ελλάδα παρά την κρίση που βιώνει σε πολλά επίπεδα, παρά το γεγονός πως βρίσκεται σε καμπή και παλεύει να γυρίσει σελίδα, παρά τις γκρίνιες, τις διχόνοιες που ακούγονται από αρκετούς σε συγγραφή βιβλίων καλά κρατεί.

Είναι γεγονός, ότι δύσκολα κάποιος μπορεί, να παρακολουθήσει τις ενέργειες της Τουρκίας, δεδομένου ότι αυτές άπτονται θεμάτων που εκφεύγουν του διεθνούς δικαίου και της όποιας διεθνούς πολιτικής λογικής.

Πριν από λίγες ημέρες συνέβη ένα ιστορικό πολιτικό γεγονός σε διεθνές επίπεδο, το οποίο δεν έχει προηγούμενο αλλά και δεν γνωρίζουμε, εάν θα έχει επόμενο. Η Ιρλανδία άλλαξε σελίδα στην πολιτική της σκηνή μετά από έναν αιώνα, αφού το ένα τέταρτο, περίπου, των ψηφοφόρων επέλεξε το Σιν Φέϊν σαν πολιτικό σχηματισμό που τους εκπροσωπεί.

Η νέα Κυβέρνηση έδωσε υποσχέσεις και πολλές ελπίδες στο πεδίο της παραγωγικότητας, της ανάπτυξης , της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας.

Η ακολουθούμενη πολιτική επί πολλές δεκαετίες και τα όποια  αποτελέσματά της αποδείχθηκαν στην πράξη, για μία ακόμη φορά και με ανάλογη ένταση.

Εδώ και δεκαετίες το δημόσιο έχει γίνει το φετίχ του Έλληνα. Πολλές οικογένειες ελπίζουν να αποκαταστήσουν τα παιδιά τους επιτυγχάνοντας ένα διορισμό στο δημόσιο τομέα.

Τους τελευταίους μήνες γινόμαστε αποδέκτες της συμπεριφοράς της Τουρκίας, η οποία έχει περάσει σε άλλο επίπεδο απ’ αυτό που εφάρμοζε για χρόνια. Υπάρχει συνεχής και επικίνδυνη κλιμάκωση τόσο σε επίπεδο διακηρύξεων όσο και σε επίπεδο πράξεων.

Με την έλευση του νέου έτους και κάνοντας μία πρώτη εκτίμηση του τι έχουμε σαν χώρα εμπρός μας, αξίζει να αναφερθούμε στο πολιτικό σκηνικό, το οποίο δεν έχει μεταβληθεί κατ’ ελάχιστον δηλ. η Κυβέρνηση διατηρεί τα αποκλειστικά πρωτεία τόσο στις δημοσκοπήσεις όσο και στην διαχείριση των θεμάτων που ανακύπτουν ενώ η Αντιπολίτευση και δη το ΣΥΡΙΖΑ, προσπαθεί να βρει ακόμη τον βηματισμό της, αφού υπάρχουν τοποθετήσεις, ερωτήσεις και προβληματισμοί όμως το αποτέλεσμα που λαμβάνουν οι πολίτες είναι, ότι «μιλάμε απλώς για να μιλάμε».

Σε λίγες ημέρες έρχονται οι εορτές των Χριστουγέννων και του Νέου Έτους και σιγά σιγά η χώρα χαλαρώνει και προσπαθεί, να μπει στο εορταστικό κλίμα. Τα ημέρες αυτές τα άσχημα μένουν πίσω και οι σκέψεις είναι μόνο στο μέλλον και στην καλυτέρευσή του. Όλα αυτά δεν έχουν τίποτα κακό και τουναντίον, έτσι πρέπει να είναι: στιγμές οικογενειακές, στιγμές αγάπης και στιγμές ελπίδας.

Σάρωσε στο ψηφοδέλτιο του Γιώργου Πατούλη ο εκπαιδευτικός Μπάμπης Αλεξανδράτος