οικονομία

Ουσιαστικά, στο ‘ζύγι” μπαίνει τόσο τόσο μια διαδικασία εκτάκτων παροχών για φέτος, βασισμένων, στην υπεραπόδοση των εσόδων, αλλά και ανακοινώσεις για μέτρα μόνιμου χαρακτήρα από το νέο έτος, στη βάση των ορίων αυξήσεων πρωτογενών δαπανών.

Φέτος, ήδη, υπάρχουν ανακοινωμένα μέτρα αλλά είναι και άλλα στα “σκαριά’ με βάση την υπεραπόδοση των εσόδων. Όμως, από το 2025 το σκηνικό αλλάζει καθώς μπαίνουν σε εφαρμογή οι νέοι δημοσιονομικοί κανόνες που θέτουν όρια στις δαπάνες για μόνιμες ελαφρύνσεις και παροχές. Για την Ελλάδα ο “πήχης” προς ώρας, είναι στο 3%, ωστόσο καταβάλλεται προσπάθεια να ανέβει στο 3,5%. Κάτι που σημαίνει ότι ήδη υπάρχει ένας “αέρας” για έξτρα δαπάνες 3 δισεκ.., που εν πολλοίς, όμως,  εξαντλείται με τις αυξήσεις σε συντάξεις, στις δράσεις για παιδεία και υγεία, αλλά και στα εξοπλιστικά. εάν και εφόσον δοθεί κι ένα “εξτραδάκι” της τάξης του 5%, δηλαδή, της τάξης των 500 εκατ. ευρώ, θα πρέπει να αποφασιστεί το πού θα κατανεμηθεί.

Προφανώς στόχος, με δεδομένο αυτόν τον χώρο, είναι να παραμείνουν σε “τροχιά” τα δημοσιονομικά και να μην καλλιεργηθούν προσδοκίες, ωστόσο υπάρχει και αδήριτη πολιτική πραγματικότητα και το βαρύ κλίμα για την κυβέρνηση, που οδηγεί σε αναγκαστικές κινήσεις, στοχευμένων παροχών, πέρα από τα όσα είναι γνωστά και ενταγμένα στο “‘έξτρα πακέτο” των 880 εκατ. ευρώ για το 2025, που έχει ήδη πάρει πράσινο φως από τις Βρυξέλλες.

Σε σχέση με το 2025 κυρίως τα μέτρα θα έχουν μόνιμο χαρακτήρα, και θα πρέπει να κουμπώνουν στον σχεδιασμό συνολικά της επόμενης τριετίας, που πάντα, έχει στη σχετική “εξίσωση” και την ενδεδειγμένη  ταχύτητα μείωσης του Χρέους. Να σημειωθεί, βέβαια, ότι σύμφωνα με τους νέους κανόνες, μια χώρα μπορεί να “μεταφέρει” την καλύτερη επίδοση μιας χρονιάς, στην επόμενη. 

Έτσι, ένα πιθανό “ανέβασμα” του πήχη των δαπανών κατά περίπου μισή μονάδα, θα επέτρεπε δράσεις ύψους περ’ιπου 500 εκ ευρώ με στόχο, όπως αναφέρεται, αναπτυξιακό. Έτσι, η προσπάθεια εστιάζεται στη μείωση του μη μισθολογικού κόστους, δηλαδή την αποκλιμάκωση των ασφαλιστικών εισφορών κατά 1 ποσοστιαία μονάδα, δηλαδή αντί αυτή να “σπάσει” το 2025 και το 2027, να γίνει άμεσα από τις αρχές της νέας χρονιάς, έχοντας, κύρια στόχευση την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, και ειδικά των ΜμΕ, που “δεινοπαθούν” από τα κόστη ενέργειας και άλλα ‘βάρη”.  Εκτιμάται, δε, ότι το “καθαρό” δημοσιονομικό κόστος υπολογίζεται κάτω από τα 400 εκ ευρώ ενώ, παράλληλα, λειένεται ο δρόμος την επίτευξη του στόχου για μέσο μισθό στα 1.500 ευρώ το 2027. 

Επίσης στο “ζύγι” είναι και αναμόρφωση του επιδόματος τέκνων, κυρίως, σε σχέση με μια νέα δομή στην όλη καταναμή του με ένταξη “κόφτη” με εισοδηματικά όρια και ποσόστωσης ανάλογα με τον αριθμό των τέκνων. 

Για φέτος

Για το 2024 στο “ζύγι”, πολιτικό και οικονομικό, αλλά και σε “παζάρι” με τις Βρυξέλλες έχει μπει το “μαξιλάρι” που έχει χτιστεί φέτος  ή πιο σωστά που εκτιμάται ότι θα χτιστεί μέχρι τέλους του έτους και που με βάση την πορεία εκτέλεσης του Προϋπολογισμού φτάνει στο 0,4% του ΑΕΠ, δηλαδή,  ανέρχεται περίπου σε ένα ποσό κοντά στα 800 εκατ.

Σημειώνεται ότι ο στόχος στον προϋπολογισμό για πρωτογενές πλεόνασμα έχει τοποθετηθεί στο 2,1% του ΑΕΠ το 2024 αλλά οι προβολές στο Γενικό Λογιστήριο μάλλον επιτρέπουν μια συγκρατημένη αισιοδοξία για μεγαλύτερο αποτέλεσμα κοντά στην περιοχή του 2,5% του ΑΕΠ. Κύριοι πυλώνες είναι της υπεραπόδοσης είναι οι αισθητά καλύτερες επιδόσεις στα φορολογικά έσοδα από την εφαρμογή των τεκμηρίων φορολόγησης σε 740.000 επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενους, η λειτουργία του MyDATA, τα μέτρα για το λαθρεμπόριο και την πάταξη της φοροδιαφυγής αλλά και, όπως προαναφέρθηκε, η υπεραπόδοση του ΦΠΑ λόγω …  ακρίβειας. 

Βέβαια, στο οικονομικό επιτελείο προσπαθούν να είναι συγκρατημένοι καθώς δεν θέλουν μονομιάς αυτό το απόθεμα των 800 εκατ. να ξοδευτεί. Άλλωστε υπάρχουν ήδη ανακοινωμενα μέτρα στήριξης. Ουσιαστικά, δηλαδή, θα συνεκτιμηθεί από την κυβέρνηση η όλη κατάσταση και η θέση των Βρυξελλών, ώστε να ανακοινωθούν οι όποιες τελευταίες έκτακτες παροχές για το 2024 αν όχι από το βήμα της ΔΕΘ τότε λίγο πριν την εκπνοή του χρόνου.