πολιτική

«Μετά τις εκλογές της 21ης Μαΐου είχατε δηλώσει ότι το ΚΚΕ έκανε ένα βήμα και πάει για το επόμενο. Τι περιμένετε από τις κάλπες της 25ης Ιουνίου;

Στις εκλογές του Ιούνη θα ισχύσει ένας ακόμα πιο άδικος, καλπονοθευτικός εκλογικός νόμος που αρπάζει έδρες από το ΚΚΕ και άλλα κόμματα για να τις δώσει ως μπόνους στη ΝΔ. Για να κρατήσουμε, λοιπόν, τις 26 έδρες που αποφάσισε ο λαός τον Μάη να έχουμε, τώρα πρέπει οι ψήφοι και τα ποσοστά μας να ανέβουν ακόμα περισσότερο.

Την επόμενη των εκλογών θα έχουμε απέναντί μας μια κυβέρνηση της ΝΔ, μάλλον αυτοδύναμη, που θα εφαρμόσει ένα αντιλαϊκό πρόγραμμα. Απέναντί της ο λαός μας χρειάζεται ένα ακόμα πιο δυνατό ΚΚΕ. Έχει κάθε συμφέρον, για παράδειγμα, ο λαός της Αχαΐας να εκλέξει ξανά βουλευτή τον Νίκο Καραθανασόπουλο και να ανεβάσει το ΚΚΕ όσο γίνεται πιο ψηλά για να βοηθήσει να εκλεγούν κι άλλοι κομμουνιστές, αγωνιστές βουλευτές σε άλλες περιφέρειες.

Η ενίσχυση της πολιτικής επιρροής του ΚΚΕ, σε όλες σχεδόν τις κοινωνικές ομάδες, ποια μηνύματα στέλνει;

Η ενίσχυση του ΚΚΕ είναι, όπως είπατε, γενική και πανελλαδική. Είναι, όμως, ακόμα μεγαλύτερη στα αστικά κέντρα, ιδιαίτερα στις πιο εργατικές-λαϊκές συνοικίες, σε περιοχές που αναπτύχθηκαν μεγάλοι αγώνες το προηγούμενο διάστημα, στους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα και στη νεολαία.

Αυτά είναι ορισμένα ποιοτικά στοιχεία που δείχνουν ότι η ψήφος στο ΚΚΕ είναι –σε σημαντικό βαθμό– μια συνειδητή επιλογή απόρριψης του αντιλαϊκού χαρακτήρα των κυβερνήσεων και διάθεσης για αγωνιστική διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας, της ικανοποίησης των σύγχρονων αναγκών μας.

Αυτό είναι το ελπιδοφόρο στοιχείο μέσα σε έναν, γενικά, αρνητικό συσχετισμό, το οποίο χρειάζεται να διαφυλαχθεί και να ενισχυθεί στις εκλογές της Κυριακής.

ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ ερίζουν για το ποιος μπορεί να ασκήσει πιο αποτελεσματική αντιπολίτευση, θέτοντας μάλιστα διάφορα διλήμματα στους πολίτες. Θεωρείτε ότι αυτό μπορεί να διαμορφώσει νέους συσχετισμούς;

Ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε το ΠΑΣΟΚ μπορούν να ασκήσουν πραγματική αντιπολίτευση στην κυβέρνηση της ΝΔ, γιατί συμφωνούν με τη γενική της κατεύθυνση, τη στρατηγική της. Για παράδειγμα, συμφωνούν με τη συμμετοχή της χώρας στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, συμφωνούν και έχουν υπηρετήσει όλοι τους την εγκληματική πολιτική της ΕΕ στο μεταναστευτικό, με όλα αυτά, δηλαδή, που οδηγούν σε τραγικά αποτελέσματα, όπως το ναυάγιο ανοιχτά της Πύλου. Επομένως σε ποιον να κάνουν αντιπολίτευση; Στον εαυτό τους;