επικαιρότητα

Συγκεκριμένα, εγκρίθηκε από τους υπουργούς Πολιτικής Προστασίας και Κλιματικής Κρίσης και Περιβάλλοντος και Ενέργειας ο Εθνικός Χάρτης Εκτίμησης Κινδύνου Δασικών Πυρκαγιών που χωρίζει τους δήμους όλης της χώρας σε τρεις κατηγορίες.

Η νέα κατάταξη, ανάλογα το βαθμό κινδύνου εκδήλωσης δασικής πυρκαγιάς, και για τους εκπροσώπους της Αυτοδιοίκησης, αποτελεί ένα χρήσιμο εργαλείο για τον σχεδιασμό δράσεων και παρεμβάσεων από τις τοπικές Αρχές

Το νέο, εθνικής κλίμακας εργαλείο, με το οποίο ταξινομούνται όλοι οι δήμοι σε τρεις κατηγορίες κινδύνου δασικής πυρκαγιάς, έχει στόχο την προληπτική θωράκιση, την καλύτερη προετοιμασία των τοπικών αρχών και τον σχεδιασμό στοχευμένων δράσεων Πολιτικής Προστασίας.

Σύμφωνα με το χάρτη που καταρτίστηκε από ειδική επιτροπή της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας, βάση της έκτασης και του αριθμού των δασικών πυρκαγιών που έχουν εκδηλωθεί, του κινδύνου νέων συμβάντων και του φυσικού πλούτου, ο νέος σχεδιασμός δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό.

Ειδικότερα, η κατάταξη κάθε δήμου βασίστηκε σε σειρά κριτηρίων, όπως:

• μορφολογία και κάλυψη γης,
• ιστορικό πυρκαγιών,
• κλιματικές συνθήκες,
• δασική καύσιμη ύλη,
• επίπεδο τρωτότητας και ανθρώπινες δραστηριότητες.

Με βάση τα επιμέρους στοιχεία οι τρεις κατηγορίες κινδύνου ορίζονται ως εξής:

1. Χαμηλή κατηγορία κινδύνου (Κατηγορία 1)

Στη συγκεκριμένη ομάδα κατατάσσονται δήμοι κυρίως της Βόρειας Ελλάδας και της ηπειρωτικής ενδοχώρας, όπου ο κίνδυνος δασικών πυρκαγιών είναι συγκριτικά χαμηλότερος. Περιλαμβάνονται δήμοι όπως:

Αβδήρων, Γρεβενών, Δράμας, Εορδαίας, Καρδίτσας, Καστοριάς, Κοζάνης, Μετσόβου, Τρικκαίων, Φλώρινας κ.ά. (συνολικά 57 δήμοι).

2. Μεσαία κατηγορία κινδύνου (Κατηγορία 2)

Σε αυτή την κατηγορία περιλαμβάνονται νησιωτικοί δήμοι, πεδινοί δήμοι της ηπειρωτικής χώρας και περιοχές με επαρκή αλλά λιγότερο εύφλεκτη δασική βλάστηση. Ενδεικτικά:

Αγρινίου, Αμοργού, Δελφών, Ζαγορίου, Ιωαννιτών, Κατερίνης, Λαρισαίων, Λευκάδας, Μεσολογγίου, Μυκόνου, Νάξου & Μικρών Κυκλάδων, Ορεστιάδας, Πάργας, Πάρου, Τήνου κ.ά. (περίπου 90 δήμοι).

3. Υψηλή κατηγορία κινδύνου (Κατηγορία 3)

Η κατηγορία αυτή αφορά δήμους με πυκνή δασική κάλυψη, υψηλή καύσιμη ύλη, εντονότερες κλιματικές πιέσεις ή αυξημένη αστική-περιαστική επικινδυνότητα. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη ομάδα δήμων, στην οποία εντάσσονται κρίσιμες περιοχές της χώρας.

Για παράδειγμα:

• Μεγάλοι περιαστικοί δήμοι Αττικής και Θεσσαλονίκης: Παπάγου–Χολαργού, Πεντέλης, Διονύσου, Γλυφάδας, Βάρης–Βούλας–Βουλιαγμένης, Ιλίου, Ηλιούπολης, Περιστερίου, Θεσσαλονίκης, Νεάπολης–Συκεών κ.ά.
• Νησιωτικοί και τουριστικοί δήμοι: Ρόδου, Σάμου, Ζακύνθου, Σποράδων, Κέρκυρας, Χίου, Κεφαλονιάς, Κυθήρων.
• Δήμοι της Πελοποννήσου, της Κρήτης και της Στερεάς Ελλάδας με ισχυρή δασική βλάστηση: Καλαμάτας, Σπάρτης, Τριπόλεως, Γορτυνίας, Αρχαίας Ολυμπίας, Ηρακλείου, Ρεθύμνου, Μαραθώνος, Ωρωπού, Θηβαίων, Διστόμου–Αράχωβας–Αντίκυρας κ.ά. (άνω των 200 δήμων).

Στην συγκεκριμένη ομάδα κατατάσσονται και οι 21 δήμοι των αστικών συγκροτημάτων Αττικής και Θεσσαλονίκης, λόγω της υψηλής επικινδυνότητας στις ζώνες μεταξύ αστικού ιστού και δάσους.

Όπως εκτιμάται από τους επιτελείς των δύο συναρμόδιων υπουργείων, ο Εθνικός Χάρτης Εκτίμησης Κινδύνου Δασικών Πυρκαγιών αποτελεί δεσμευτικό εργαλείο σχεδιασμού για την Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Σε αυτό το πλαίσιο, οι διατάξεις αφορούν τους δήμους στο κομμάτι του ετήσιου σχεδιασμού Πολιτικής Προστασίας, τη στοχοθεσία και προτεραιοποίηση των προληπτικών έργων) και τη χρηματοδότηση δράσεων και προγραμμάτων πρόληψης.

Επίσης, αφορά στις συνεργασίες με Πυροσβεστικό Σώμα, Περιφέρειες και φορείς διαχείρισης φυσικού περιβάλλοντος, αλλά και στην ενημέρωση και ετοιμότητα των πολιτών, ειδικά σε αστικές και περιαστικές περιοχές υψηλού κινδύνου.

Θα πρέπει  να σημειωθεί ότι με βάση τις νέες διατάξεις, οι δήμοι οφείλουν να επικαιροποιήσουν άμεσα τα επιχειρησιακά τους σχέδια, να ενισχύσουν τους μηχανισμούς επιτήρησης και να υιοθετήσουν πρακτικές διαχείρισης καύσιμης ύλης, προσαρμοσμένες στην κατηγορία κινδύνου στην οποία εντάσσονται.

Τις ακριβείς και κατά περίσταση ενέργειες στις οποιες θα πρέπει να προβούν κατά τη διάρκεια των αντιπυρικών περιόδων θα καθορίζει και η έκθεση επιστημονικής αξιολόγησης κινδύνου, το οποίο εναρμονίζεται με τα πρότυπα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Πολιτικής Προστασίας.